Kveðja

1 Páll heilsar ykkur, þjónn Jesú Krists, sem Guð hefur kallað til að vera postuli og valið til að boða fagnaðarerindi sitt, 2 sem hann lét spámenn sína áður flytja fyrirheit um í helgum ritningum, 3 fagnaðarerindið um son hans, Jesú Krist, Drottin vorn. Sem maður er hann fæddur af kyni Davíðs 4 en heilagur andi hans auglýsti með krafti að hann er sonur Guðs þegar hann reis upp frá dauðum. 5 Af náð hans er ég postuli og á að leiða heiðna menn hvarvetna til þess að lúta honum í trú, nafni hans til dýrðar. 6 Meðal þeirra eruð og þið sem Jesús Kristur hefur kallað sér til eignar.
7 Ég heilsa öllum sem Guð elskar í Róm og kallar til heilags lífs.
Náð sé með yður og friður frá Guði föður vorum og Drottni Jesú Kristi.

Páll og söfnuðurinn í Róm

8 Fyrst og fremst þakka ég Guði mínum í nafni Jesú Krists fyrir ykkur öll af því að orð fer af trú ykkar í öllum heimi. 9 Guð, sem ég þjóna í anda mínum með fagnaðarerindinu um son hans, er mér vottur þess að ég sífellt minnist ykkar 10 í bænum mínum. Ég bið þess stöðugt að mér mætti loks auðnast að koma einhvern tíma til ykkar, ef Guð lofar. 11 Ég þrái að sjá ykkur til þess að geta miðlað af gjöfum andans svo að þið styrkist 12 eða réttara sagt: Svo að við getum uppörvast saman í sömu trú, ykkar og minni.
13 Ég vil að þið vitið, bræður og systur,[ að ég hef oftsinnis ætlað mér að koma til ykkar en hef verið hindraður hingað til. Ég vildi sjá einhvern ávöxt hjá ykkur eins og öðrum sem áður voru heiðingjar. 14 Ég er í skuld bæði við Grikki og útlendinga, vitra og fávísa. 15 Því fýsir mig að boða fagnaðarerindið einnig ykkur í Róm.

Fagnaðarerindið – kraftur Guðs

16 Ég fyrirverð mig ekki fyrir fagnaðarerindið. Það er kraftur Guðs sem frelsar hvern þann mann sem trúir, Gyðinginn fyrst og aðra síðan. 17 Réttlæti Guðs opinberast í því fyrir trú til trúar eins og ritað er: Hinn réttláti mun lifa fyrir trú.

Menn þekktu ekki Guð

18 En reiði Guðs opinberast af himni yfir öllu guðleysi og illsku manna sem kefja sannleikann með ranglæti. 19 Það sem vitað verður um Guð blasir við þeim. Guð hefur birt þeim það. 20 Ósýnilega veru hans, eilífan mátt og guðdómstign má skynja og sjá af verkum hans allt frá sköpun heimsins. Því eru mennirnir án afsökunar. 21 Þeir þekktu Guð en hafa samt ekki tignað hann sem Guð né þakkað honum heldur fylltu þeir hugann af hégiljum og skynlaust hjarta þeirra hjúpaðist myrkri. 22 Þeir þóttust vera vitrir en urðu heimskingjar. 23 Í stað þess að tilbiðja dýrlegan, eilífan Guð hafa þeir tilbeðið myndir af dauðlegum mönnum, fuglum, ferfætlingum og skriðkvikindum.
24 Þess vegna hefur Guð látið fýsnir þeirra til saurlífis ná valdi yfir þeim svo að þeir svívirtu líkami sína hver með öðrum. 25 Þeir völdu lygina í staðinn fyrir sannleika Guðs, hafa göfgað og dýrkað hið skapaða í stað skaparans, hans sem er blessaður að eilífu.
26 Því hefur Guð ofurselt þá svívirðilegum girndum. Bæði hafa konur breytt eðlilegum mökum í óeðlileg 27 og eins hafa karlar hætt eðlilegum mökum við konur og brunnið í losta hver til annars, karlmenn hafa framið skömm með karlmönnum og tóku svo út á sjálfum sér makleg málagjöld villu sinnar.
28 Fyrst menn hirtu ekkert um að þekkja Guð sleppti hann þeim á vald ósæmilegs hugarfars. 29 Þeir urðu fullir alls kyns rangsleitni, vonsku, ágirndar og illsku. Þeir eru öfundsjúkir, morðfúsir, deilugjarnir, sviksamir, illgjarnir, illmálgir, bakbítar. 30 Þeir eru guðshatarar, oflátar, hrokafullir, gortarar, hrekkvísir, óhlýðnir foreldrum sínum, 31 óvitrir, ótrúir, kærleikslausir, miskunnarlausir. 32 Þeir vita að Guð dæmir rétt og að allir, sem slíkt fremja, eru dauðasekir. Samt fremja þeir þetta og gera að auki góðan róm að slíkri breytni hjá öðrum.