1 Orð Drottins sem barst Jóel Petúelssyni:

Engisprettuplága

2Hlustið, öldungar,
og hlýðið á þetta, allir sem landið byggið.
Hefur nokkuð þessu líkt gerst á ævi yðar
eða á dögum forfeðra yðar?
3Segið börnum yðar frá þessu
og segi þau það sínum börnum
og börn þeirra komandi kynslóð.
4Það sem smávargurinn leifði át engisprettan,
leifar engisprettunnar át grasvargurinn
og leifar grasvargsins át jarðvargurinn.
5Vaknið, drykkjusvolar, og grátið,
hefjið harmakvein, þér víndrykkjumenn.
Nú er nýja víninu svipt frá vörum yðar.
6Voldug þjóð hefur ráðist inn í land mitt,
meiri en svo að nokkurri tölu verði á komið,
tennur hennar ljónstennur
og skoltar hennar sem á ljónynju.
7Vínviði mínum hefur hún eytt
og tætt sundur fíkjutré mín.
Hún hefur flett berkinum af þeim
og varpað burt, hvítar greinar þeirra blasa við.
8Kveina þú eins og yngismær, klædd hærusekk, [
sem harmar unnusta æsku sinnar.
9Matfórn og dreypifórn
eru horfnar úr húsi Drottins
og prestarnir,
þjónar Drottins,
eru harmi slegnir.
10Engin eru eydd
og sorg nístir svörðinn
því að kornið er kramið, vínlögurinn þornaður
og olían þránuð.
11Ráðþrota eru bændurnir
og vínyrkjarnir harma hlut sinn.
Hveitið, byggið,
öll uppskeran er þeim glötuð.
12Skrælnaður er vínviðurinn
og visnuð fíkjutrén,
granateplatrén, pálmarnir og eplatrén.
Visin öll tré merkurinnar
og öll gleði horfin mannanna börnum.

Hvatt til sinnaskipta og bæna

13Gyrðist hærusekk og harmið, prestar,
hefjið harmakvein, þér þjónar altarisins.
Hvílið náttlangt í hærusekk, þjónar Guðs míns.
Húsi Guðs yðar er nú synjað
um matfórn jafnt sem dreypifórn.
14Boðið helga föstu,
efnið til helgrar samkundu.
Stefnið saman öldungunum,
já, öllum landsbúum,
í húsi Drottins, Guðs yðar,
og hrópið til Drottins.
15Ó, sá dagur!
Dagur Drottins nálgast,
algjöra eyðingu færir hann frá Hinum almáttka.
16Er fæðunni ekki svipt burt
fyrir augum vorum
og fögnuði og gleði
úr húsi Guðs vors?
17Fræið er skrælnað
undir leirkökkum,
forðabúr standa auð
og hlöður niðurníddar
því að kornið er skrælnað.
18Ó, hve dýrin barma sér.
Nautgripirnir rása stefnulaust
og finna sér hvergi haga,
sömu nauð þolir sauðféð.
19Til þín, Drottinn, kalla ég.
Eldur hefur sviðið
hagaspildur öræfanna
og bálið eytt
skógum merkurinnar.
20Jafnvel dýr merkurinnar
beina til þín kveinstöfum sínum.
Farvegir lækjanna eru þornaðir
og eldurinn hefur sviðið burt
hagaspildur öræfanna.