Annar hluti

Jerúsalem hughreyst

1Huggið, huggið lýð minn,
segir Guð yðar.
2Hughreystið Jerúsalem
og boðið henni
að áþján hennar sé á enda,
að sekt hennar sé goldin,
að hún hafi fengið tvöfalt af hendi Drottins
fyrir allar syndir sínar.
3Heyr, kallað er:
„Greiðið Drottni veg um eyðimörkina,
ryðjið Guði vorum beina braut í auðninni,
4sérhver dalur skal hækka,
hvert fjall og háls lækka.
Hólar verði að jafnsléttu
og hamrar að dalagrundum.
5Þá mun dýrð Drottins birtast
og allt hold sjá það samtímis
því að Drottinn hefur boðað það.“
6Einhver segir: „Kalla þú,“
og ég spyr: „Hvað á ég að kalla?“
„Allt hold er gras
og allur yndisleikur þess sem blóm vallarins.
7Grasið visnar, blómin fölna
þegar Drottinn andar á þau.
Sannlega eru mennirnir gras.
8Grasið visnar, blómin fölna
en orð Guðs vors varir að eilífu.“
9Stíg upp á hátt fjall, Síon, fagnaðarboði.
Hef upp raust þína kröftuglega, Jerúsalem, fagnaðarboði.
Hef upp raustina og óttast eigi,
seg borgunum í Júda:
10Sjá, Guð yðar kemur í mætti
og ríkir með máttugum armi.
Sjá, sigurlaun hans eru með honum
og fengur hans fer fyrir honum.
11Eins og hirðir mun hann halda hjörð sinni til haga,
taka unglömbin í faðm sér
og bera þau í fangi sínu
en leiða mæðurnar.

Enginn er Guði líkur

12Hver mældi vötnin í lófa sínum
og afmarkaði himininn með spönn sinni?
Hver mældi duft jarðar í mælikeri,
vó fjöllin á reislu
og hæðirnar á vogarskálum?
13Hver getur stýrt anda Drottins,
hver ráðlagt honum og kennt?
14Hvern spurði hann ráða sér til skilningsauka,
hver fræddi hann um leið réttvísinnar,
veitti honum þekkingu,
vísaði honum veginn til skilnings?
15Þjóðirnar eru sem dropi úr fötu
og eru metnar sem ryk á vogarskálum,
hann vegur eyjarnar sem sandkorn væru.
16Líbanonsskógur nægir ekki til eldiviðar
og dýrin í honum ekki til brennifórnar.
17Allar þjóðir eru sem ekkert fyrir honum,
hann metur þær einskis, minna en ekkert.
18Við hvern ætlið þér að líkja Guði
og hvað viljið þér taka til jafns við hann?
19Hagleiksmaður steypir skurðgoð,
gullsmiður slær það gulli
og býr það silfurfestum.
20Hinn fátæki velur í helgigjöf
við sem fúnar ekki.
Hann finnur hagan smið
til að reisa líkneski sem haggast ekki.
21Vitið þér ekkert, hafið þér ekki heyrt það,
var yður ekki sagt það frá öndverðu,
hefur yður ekki skilist þetta frá grundvöllun jarðar?
22 Það er hann sem situr hátt yfir jarðarkringlunni
en íbúar hennar líkjast engisprettum,
hann þenur himininn út eins og voð
og slær honum sundur eins og tjaldi til að búa í.
23 Hann gerir höfðingja að engu,
sviptir þjóðhöfðingja völdum.
24 Þeir eru varla gróðursettir, varla sánir,
stofn þeirra hefur varla fest rætur í jörð,
fyrr en hann andar á þá og þeir skrælna
og stormurinn feykir þeim burt eins og hismi.
25 Við hvern ætlið þér að líkja mér,
hver er jafningi minn? spyr Hinn heilagi.
26 Hefjið upp augun og horfið til himins.
Hver hefur skapað allt þetta?
Það er hann sem kannar her stjarnanna, allan með tölu,
nefnir þær allar með nafni.
Þar sem hann er mikill að mætti og voldugur að afli
verður engrar vant.
27 Hvers vegna segir þú, Jakob,
hvers vegna talar þú svona, Ísrael:
„Vegur minn er hulinn Drottni,
Guð minn skeytir ekki um rétt minn.“
28 Veistu ekki eða hefur þú ekki heyrt
að Drottinn er eilífur Guð
sem skapaði endimörk jarðar?
Hann þreytist ekki, hann lýist ekki,
viska hans er órannsakanleg.
29 Hann veitir kraft hinum þreytta
og þróttlausum eykur hann mátt.
30 Ungir menn þreytast og lýjast,
æskumenn hnjóta og falla
31 en þeir sem vona á Drottin fá nýjan kraft,
þeir fljúga upp á vængjum sem ernir,
þeir hlaupa og lýjast ekki,
þeir ganga og þreytast ekki.