Sigur Drottins

1 Svo segir Drottinn:
Nú vek ég eyðandi storm gegn Babýlon og Kaldeum,
2ég sendi vinsara til Babýlonar
til að varpa þeim upp svo að hismið fjúki burt.
Þeir eiga að feykja burt ríkinu og eyða landi Babýlonar
þegar þeir setjast um hana úr öllum áttum
á óheilladeginum.
3Sá sem bendir boga verður ekki þróttlaus,
hinn brynjaði mun ekki þreytast.
Þyrmið ekki æskumönnum hennar,
helgið allan her hennar banni.
4Þeir munu liggja vegnir í landi Kaldea,
reknir í gegn á strætum borgarinnar.
5Ísrael og Júda eru eigi ekkjur,
yfirgefnar af Drottni hersveitanna,
þó að land þeirra sé fullt af synd
gegn Hinum heilaga í Ísrael.
6Flýið frá Babýlon. Bjargið lífi yðar, hver um sig,
svo að yður verði ekki tortímt
þegar henni verður refsað
því að tími er kominn fyrir hefnd Drottins.
Nú geldur hann Babýlon eftir verkum hennar.
7Babýlon var gullbikar í hendi Drottins,
sem gerði alla veröldina drukkna.
Þjóðirnar drukku vínið úr honum
og létu sem óðar væru.
8Skyndilega féll Babýlon og brotnaði í smátt.
Kveinið yfir henni.
Sækið smyrsl við sári hennar,
ef til vill er hægt að græða það.
9Vér vildum lækna Babýlon
en hún var ólæknandi.
Yfirgefið hana. Vér höldum hver til síns lands.
Refsidómurinn yfir henni nær til himins,
hann gnæfir upp í skýin.
10Drottinn hefur birt réttlátan málstað vorn.
Komið, vér skulum segja frá því á Síon
sem Drottinn, Guð vor, hefur afrekað.
11Yddið örvarnar, grípið skildina.
Drottinn hefur blásið kjarki í brjóst konunganna í Medíu
því að hann ætlar að leggja Babýlon í rúst.
Það er hefnd Drottins,
hefnd fyrir musteri hans.
12Hefjið gunnfána gegn múrum Babýlonar.
Styrkið varðsveitina.
Komið fyrir framvörðum.
Leggist í launsátur.
Drottinn hefur ákveðið þetta
og stendur við hótun sína
gegn Babýloníumönnum.
13Þú sem býrð við vötnin miklu,
auðug að fjársjóðum,
endadægur þitt er upp runnið,
síðasta alin lífsþráðar þíns af skorin.
14Drottinn hersveitanna hefur svarið við sjálfan sig:
Þó að ég fyllti þig mannmergð eins og engisprettusveim
verður heróp hrópað gegn þér.
15Hann skapaði jörðina með krafti sínum,
grundvallaði heiminn með speki sinni
og þandi út himininn með þekkingu sinni.
16Þegar hann lætur rödd sína þruma
heyrist vatnaniður í himninum,
hann sendir ský upp frá endimörkum jarðar
og lætur eldingar leiftra í regninu,
hann hleypir vindinum út úr geymslum hans.
17Sérhver maður verður undrandi og skilningsvana,
hver gullsmiður skammast sín fyrir guðamyndir sínar
því að myndirnar, sem hann steypir, eru blekking,
í þeim er enginn lífsandi.
18Þær eru aðeins vindgustur, hlægilegar og einskis nýtar.
Þegar tími reikningsskila rennur upp farast þær.
19Hann sem er hlutskipti Jakobs líkist þeim ekki
því að hann hefur skapað allt
og Ísrael er hans eigin ættkvísl.
Drottinn hersveitanna er nafn hans.

Vopn Drottins

20Þú ert kylfa mín,
þú ert vopn mitt.
Með þér mola ég þjóðir,
legg konungsríki í rúst.
21Með þér mola ég hest og riddara,
með þér mola ég vopn og vagnstjóra.
22 Með þér mola ég karl og konu,
með þér mola ég öldung og ungling,
með þér mola ég pilt og stúlku.
23 Með þér mola ég hirði og hjörð hans,
með þér mola ég bónda og sameyki hans,
með þér mola ég landstjóra og höfðingja.
24 Nú endurgeld ég Babýlon
og öllum íbúum Kaldeu frammi fyrir yður
öll þau níðingsverk sem þeir unnu gegn Síon,
segir Drottinn.
25 Nú held ég gegn þér,
fjall tortímingarinnar
sem lagðir allan heiminn í eyði,
segir Drottinn.
Ég rétti út hönd mína gegn þér,
ég geri þig að grjóthrúgu
og kasta þér í eldsofninn.
26 Til þín verður hvorki sóttur hornsteinn né undirstöðusteinn
því að þú verður auðn um alla framtíð,
segir Drottinn.

Babýlon fellur

27 Reisið gunnfána á jörðinni,
þeytið hafurshornið meðal þjóðanna.
Vígið þjóðir til stríðs gegn Babýlon,
kallið saman konungsríki gegn henni,
Ararat, Minní og Askenas.
Skipið foringja gegn henni.
Sendið út stríðshesta líka loðnum engisprettum.
28 Vígið þjóðir til stríðs gegn Babýlon,
konunga Medíu, landstjóra hennar og höfðingja,
allt ríki hennar.
29 Jörðin nötrar og skelfur
því að fyrirætlanir Drottins gegn Babýlon stóðust
með því að hann gerði land Babýlonar
að óbyggðri eyðimörk.
30 Kappar Babýlonar hafa hætt að berjast,
þeir híma í varnarvirkjunum,
kraftur þeirra er þorrinn,
þeir eru orðnir sem konur.
Hús Babýlonar eru brunnin,
slagbrandar hliðanna brotnir.
31 Hlaupari tekur við af hlaupara,
boðberi af boðbera,
til að tilkynna konunginum í Babýlon
að borg hans sé fallin endanna á milli,
32 vöðin yfir fljótið tekin,
bátarnir brenndir,
hermennirnir skelfdir.
33 Því að svo segir Drottinn, Guð Ísraels:
Dóttirin Babýlon líkist þreskivelli á þreskitíð,
innan skamms kemur uppskerutími hennar.

Hefnd Drottins

34 Nebúkadresar, konungur í Babýlon,
hefur gleypt mig, etið mig upp.
Hann hefur stjakað mér til hliðar
eins og tæmdu íláti.
Hann hefur rifið mig í sig eins og dreki,
hann fyllti kviðinn með bestu bitunum
og kastaði síðan upp.
35 „Sú kúgun og það ofbeldi, sem ég hef þolað,
komi yfir Babýlon,“
skulu íbúarnir í Síon segja;
„komi blóð mitt yfir íbúa Kaldeu,“
skal Jerúsalem segja.
36 Þess vegna segir Drottinn:
Ég sæki sjálfur mál þitt og hefni þín.
Ég þurrka upp Babelfljót,
læt lindir þess þorna.
37 Babýlon verður að grjóthrúgu,
hún verður bústaður sjakala,
staður sem vekur andstyggð og fyrirlitningu,
þar sem enginn á heima.
38 Þeir reka upp öskur eins og ljón,
allir í einu, urra eins og ljónshvolpar.
39 Þegar þeir verða gráðugir geri ég þeim veislu,
geri þá drukkna svo að þeir líði út af,
því næst sofna þeir ævarandi svefni
og vakna ekki aftur, segir Drottinn.
40 Ég leiði þá til slátrunar eins og lömb,
eins og hrúta og geithafra.

Háðkvæði um Babýlon

41 Æ, Sesak [ var tekin, unnin,
prýði allrar jarðar.
Æ, Babýlon varð til skammar
meðal framandi þjóða.
42 Hafið gekk yfir Babýlon,
drynjandi bylgjum þess skolaði yfir hana.
43 Borgir hennar urðu auðn,
skrælnað land og eyðimörk,
land þar sem enginn býr
og enginn maður fer um.

Gegn Bel og múrum borgarinnar

44 Ég vitja Bels í Babýlon
og ríf bráðina úr gini hans,
þjóðirnar munu ekki streyma til hans framar.
Borgarmúr Babýlonar mun einnig hrynja.
45 Þjóð mín, farðu burt úr þessari borg.
Bjargið lífi yðar, hver um sig,
undan bálandi heift Drottins.
46 Missið ekki kjarkinn
og hræðist ekki orðróminn
sem berst um landið.
Þetta ár gengur þessi orðrómur, næsta ár annar.
Ofbeldi ríkir í landinu
og valdsmennirnir standa hver gegn öðrum.

Falli Babýlonar fagnað

47 Þeir dagar koma
að ég mun vitja hjáguða Babýlonar.
Allt landið verður niðurlægt.
Allir hinir vegnu munu liggja inni í borginni.
48 Himinn og jörð og allt sem í þeim er
mun fagna yfir Babýlon
þegar eyðendurnir koma gegn henni úr norðri,
segir Drottinn.

Hefnt fyrir Síon

49 Fall Babýlonar er ákveðið
vegna þeirra sem fallnir eru af Ísrael
eins og vegnir menn um allan heim
féllu fyrir Babýlon.
50 Þér sem hafið komist undan sverðinu,
haldið af stað, nemið ekki staðar.
Minnist Drottins úr fjarlægð,
hafið Jerúsalem í huga.
51 Vér höfum verið niðurlægðir,
höfum þurft að heyra háðsyrði.
Andlit vor roðnuðu af smán
því að framandi menn ruddust inn
í hinar helgu vistarverur í húsi Drottins.
52 Sjá, þeir dagar koma,
segir Drottinn,
þegar ég mun vitja hjáguða Babýlonar
og alls staðar í landinu munu særðir menn liggja og stynja.
53 Þó að Babýlon gnæfi við himin
og styrki ókleif vígi sín
munu eyðendur frá mér ryðjast inn í hana,
segir Drottinn.
54 Heyrið. Neyðaróp berst frá Babýlon,
ógurlegt brak frá landi Kaldea.
55 Drottinn leggur Babýlon í eyði,
lætur glymjandann frá henni þagna
þó að öldur hans drynji
eins og mikið vatn og niðurinn belji.
56 Já, hann kemur gegn henni,
eyðandinn heldur gegn Babýlon,
kappar hennar verða gripnir,
bogar þeirra brotnir,
því að Drottinn er Guð sem launar,
hann endurgeldur að fullu.
57 Ég geri leiðtoga og spekinga Babýlonar drukkna
ásamt landstjórum hennar, herforingjum og stríðshetjum.
Þeir skulu falla í ævarandi svefn
og þeir munu ekki vakna framar, segir konungurinn.
Drottinn hersveitanna er nafn hans.

Um borgarmúrinn

58 Svo segir Drottinn hersveitanna:
Víður borgarmúr Babýlonar
verður jafnaður við jörðu.
Há borgarhliðin
verða brennd til ösku.
Þannig vinna þjóðir fyrir gýg,
fólk þrælar sér út fyrir eldsmat.

Bók Jeremía um Babýlon

59 Jeremía spámaður gaf Seraja Neríasyni, Mahasejasonar, fyrirmæli þegar Seraja fór með Sedekía, konungi í Júda, til Babýlonar á fjórða stjórnarári hans. Seraja sá um dvalarstaði konungs. 60 Jeremía hafði skrifað á bók um allt það böl sem koma átti yfir Babýlon. Það voru þau ummæli um Babýlon sem hér hafa verið skráð. 61 Jeremía sagði við Seraja: „Þegar þú kemur til Babýlonar skaltu lesa upp öll þessi orð 62 og segja: Drottinn, þú hefur sjálfur hótað þessum stað eyðingu svo að enginn geti búið þar framar, hvorki menn né skepnur. Hann á að verða eyðimörk um alla framtíð. 63 Þegar þú hefur lokið lestrinum skaltu binda stein við bókrulluna og fleygja henni út í Efrat 64 og segja: Þannig skal Babýlon sökkva og aldrei koma upp aftur. Það er afleiðing ógæfunnar sem ég sendi henni.“
Hér lýkur ræðum Jeremía.