Vörn Páls

1 Ég, Páll, sem sagður er auðmjúkur í návist ykkar en djarfmáll þegar ég er fjarri, bið ykkur með hógværð og mildi Krists: 2 Látið mig ekki þurfa að vera harður við ykkur þegar ég kem og beita þeim myndugleika sem ég mun ekki hika við að beita gagnvart nokkrum er álíta að ég láti stjórnast af mannlegum hvötum. 3 Þótt ég sé maður berst ég ekki á mannlegan hátt – 4 því að vopnin, sem ég nota, eru ekki jarðnesk heldur máttug vopn Guðs til að brjóta niður vígi. 5 Ég brýt niður hugsmíðar og allt sem hreykir sér gegn þekkingunni á Guði og hertek hverja hugsun til hlýðni við Krist. 6 Og ég er þess albúinn að refsa sérhverri óhlýðni þegar hlýðni ykkar er orðin fullkomin.
7 Þið horfið á hið ytra. Ef einhver treystir því að hann sé Krists þá hyggi hann betur að og sjái að eins og hann er Krists, þannig er ég það einnig. 8 Jafnvel þótt ég vildi hrósa mér í frekara lagi af valdi mínu, sem Drottinn hefur gefið til að byggja ykkur upp en ekki til að rífa ykkur niður, þá yrði ég mér ekki til skammar. 9 Ekki má líta svo út sem ég vilji hræða ykkur með bréfunum. 10 „Bréfin,“ segja menn, „eru þung og ströng en sjálfur er hann lítill fyrir mann að sjá og enginn tekur mark á ræðu hans.“ 11 Sá sem slíkt segir festi það í huga sér að eins og ég tala til ykkar fjarstaddur í bréfunum, þannig mun ég koma fram þegar ég er hjá ykkur.
12 Ekki dirfist ég að telja mig til þeirra eða bera mig saman við suma af þeim er mæla með sjálfum sér. Þeir eru það óskynsamir að þeir koma með eigin mælistikur og mæla sig við sjálfa sig. 13 Ég miklast ekki ómælt, ég nota þann mæli sem Guð hefur úthlutað mér: Að ná allt til ykkar. 14 Hefði ég ekki náð allt til ykkar hefði ég gert of mikið úr mér. En nú komst ég fyrstur alla leið til ykkar með fagnaðarerindi Krists. 15 Ég hef mína viðmiðun og miklast ekki af erfiði annarra. Ég vona að ég vaxi í áliti hjá ykkur að sama skapi sem trú ykkar vex en þó samkvæmt minni mælistiku. 16 Þá get ég boðað fagnaðarerindið í löndum handan við ykkur án þess að nota annarra mælistikur eða stæra mig af því sem þegar er gert. 17 En „sá sem hrósar sér hrósi sér af því sem Drottinn hefur gert“. 18 Þeim er ekki að treysta er mælir með sjálfum sér heldur þeim er Drottinn mælir með.