1Hælstu ekki um af morgundeginum
því að þú veist ekki hvað dagurinn ber í skauti sínu.
2Láttu aðra hrósa þér, ekki þinn eigin munn,
annarra varir, ekki þínar eigin.
3Steinar eru þungir og sandurinn sígur í
en gremja afglapans er þyngri en hvort tveggja.
4Heiftin er grimm og reiðin er svæsin
en hver fær staðist öfundina?
5Betri eru átölur í hreinskilni
en ást sem leynt er.
6Vel meint eru vinar sárin
en viðbjóðslegir fjandmanns kossar.
7Saddur maður treður hunang undir fótum
en hungruðum manni er remman sæt.
8Eins og fugl, floginn úr hreiðri,
svo er maður sem flúinn er af heimili sínu.
9Ilmolía og reykelsi gleðja hjartað
en indælli er vinur en ilmandi viður.
10Yfirgefðu ekki vin þinn né vin föður þíns
og gakktu ekki í hús bróður þíns á óheilladegi þínum.
Betri er granni í grennd en bróðir í fjarska.
11Öðlastu visku, sonur minn, og gleddu hjarta mitt
svo að ég geti svarað þeim orði sem smána mig.
12Vitur maður sér ógæfuna og felur sig
en einfeldningar halda áfram og gjalda þess.
13Taktu skikkjuna af þeim sem hefur gengið í ábyrgð fyrir ókunnugan,
taktu veð af þeim sem hefur gengið í ábyrgð fyrir framandi konu.
14Blessi maður náunga sinn snemma morguns með háreysti
skal það metið sem formæling.
15Sífelldur þakleki í rigningatíð og þrasgjörn kona
er hvað öðru líkt,
16sá er hana stöðvar stöðvar vindinn
og heldur á olíu í hægri hendi.
17Járn brýnir járn
og maður brýnir mann.
18Sá sem gætir fíkjutrés mun njóta ávaxtar þess
og sá sem annast húsbónda sinn hlýtur sæmd.
19Andlit horfir við andliti í vatni,
svo er hjarta eins manns gagnvart öðrum.
20Dánarheimar og undirdjúpin eru óseðjandi,
svo eru og augu mannsins óseðjandi.
21Deiglan reynir silfrið og bræðsluofninn gullið
en maðurinn er metinn eftir orðstír sínum.
22 Þótt þú steytir heimskingjann í mortéli ásamt korni
mun heimska hans ekki skilja við hann.
23 Gefðu nákvæmar gætur að sauðum þínum
og annast um hjarðir þínar
24 því að hvorki vara eignir að eilífu
né kóróna frá kyni til kyns.
25 Sé heyið hirt og háin tekin að spretta
og hafi jurtum fjallanna verið safnað
26 átt þú lömb þér til klæðnaðar,
geithafra til þess að kaupa fyrir akur
27 og nóga geitamjólk þér til fæðslu,
heimili þínu til matar og til viðurværis þernum þínum.