Abram og Lot skilja.

1Þannig fór Abram úr Egyptalandi, hann, og kona hans með allt, sem hann átti, og Lot með honum, suður á við.2Og Abram var stórauðugur af kvikfé, og líka af gulli og silfri.3Og hann flutti sig sunnan að smátt og smátt, allt til Betel, til þess staðar hvar tjald hans hafði áður verið, milli Betel og Ai;4þar sem hann áður hafði byggt altarið. Og Abram ákallaði, á þessum stað, Drottins nafn.
5En Lot, sem fór með Abram, átti og naut og sauði og tjöld;6og landið bar þá ekki báða, svo þeir gætu saman verið, og þeirra fjárafli var mikill, svo þeir gátu ei saman búið.7Og þar varð sundurþykkja milli Abrams hirðara og Lots hirðara, en Kanaanitar og Feresitar bjuggu þá í landinu,8þá mælti Abram við Lot: heyrðu! engin misklíð sé milli mín og þín, ekki heldur milli minna og þinna hirðara, því við erum bræður (náskyldir).9stendur þér ekki allt landið opið? skil þig því við mig! viljir þú til vinstri, þá fer eg til hægri handar; og viljir þú til hægri, þá fer eg til vinstri.10Þá upphóf Lot sín augu, og leit allt landið í kringum Jórdan, að það var vatnsríkt (áður en Drottinn eyðilagði Sódóma og Gomorra) eins og aldingarður Drottins, eins og Egyptaland, allt til Soar.11Og Lot kaus sér allt þetta land hjá Jórdan, og flutti sig austur á við, og þannig skildust þeir að.12Abram bjó í Kanaanslandi, og Lot bjó í stöðunum þessa héraðs, og færði tjald sitt allt til Sódóma.13En fólkið í Sódóma var vont, og syndgaði mjög móti Drottni.
14Og eftir að Lot var farinn burt frá Abram, sagði Drottinn við hann: lyft þú upp þínum augum, og litast um frá þeim stað sem þú ert á, til norðurs, suðurs, austurs og vesturs;15því allt landið, sem þú sér, mun eg gefa þér og þínum niðjum að eilífu;
16og eg gjöri niðja þína (marga) sem duft jarðar, geti nokkur talið duft jarðarinnar, svo skulu niðjar þínir verða taldir.17Tak þig nú upp, og flyt þig um landið, eftir þess lengd og eftir þess breidd; því þér mun eg gefa það.18Og Abram setti upp tjald sitt og fór og bjó í Mamreslundi, hjá Hebron, og byggði Drottni þar altari.