Heyr, Ísrael. Í dag muntu fara yfir Jórdan til að vinna þjóðir sem eru fjölmennari og voldugri en þú, stórar borgir sem eru víggirtar himinháum múrum. Þar er stór og hávaxin þjóð, Anakítar, sem þú þekkir og hefur sjálfur heyrt sagt um: „Hver stenst Anakítum snúning?“
Í dag munt þú komast að raun um að enginn annar en Drottinn, Guð þinn, fer fyrir þér yfir ána eins og eyðandi eldur. Hann mun tortíma þjóðunum og beygja þær undir þig svo að þú getir þegar í stað rutt þeim úr vegi eins og Drottinn hefur heitið þér.
Þegar Drottinn, Guð þinn, hefur rutt þeim úr vegi þínum skaltu ekki hugsa með þér: Það var sakir réttlætis míns að Drottinn leiddi mig hingað til að taka þetta land til eignar. Nei, það er sakir ranglætis þessara þjóða að Drottinn flæmir þær burt. Það er hvorki vegna réttlætis þíns né ráðvendni að þú kemst inn í land þeirra og slærð eign þinni á það heldur hrekur Drottinn þær á brott vegna þess að þær eru ranglátar og til þess að uppfylla heitið sem hann vann feðrum þínum, Abraham, Ísak og Jakobi. Þú skalt játa að það er ekki vegna réttlætis þíns að Drottinn, Guð þinn, fær þér þetta góða land því að þú ert harðsvíruð þjóð. Minnstu þess og gleymdu því ekki að þú vaktir reiði Drottins, Guðs þíns, í eyðimörkinni. Frá þeim degi, er þú fórst frá Egyptalandi og þar til þið komuð á þennan stað, hafið þið sífellt risið gegn Drottni. Hjá Hóreb reittuð þið Drottin til reiði og vöktuð honum slíka heift að hann ætlaði að eyða ykkur.
Þegar ég var kominn upp á fjallið til að taka við steintöflunum, töflum sáttmálans sem Drottinn hafði gert við ykkur, var ég um kyrrt á fjallinu í fjörutíu daga og fjörutíu nætur og neytti hvorki brauðs né vatns. Drottinn fékk mér báðar steintöflurnar sem voru ritaðar með fingri Guðs. Á töflunum stóðu öll boðorðin sem Drottinn hafði flutt ykkur á fjallinu, úr eldinum, daginn sem þið komuð þar saman.
Þegar fjörutíu dagar og fjörutíu nætur voru liðnar fékk Drottinn mér báðar steintöflurnar, sáttmálstöflurnar. Þá sagði Drottinn: „Rístu upp og hraðaðu þér niður því að þjóð þín, sem þú leiddir út úr Egyptalandi, hefur breytt illa. Hún vék skjótt af þeim vegi sem ég hafði boðið henni að fylgja: Hún hefur steypt sér líkneski.“
