Ananías og Saffíra
1 En maður nokkur, Ananías að nafni, seldi ásamt Saffíru, konu sinni, eign 2 og dró undan af verðinu með vitund konu sinnar en kom með nokkuð af því og lagði fyrir fætur postulanna. 3 En Pétur mælti: „Ananías, hví fyllti Satan hjarta þitt svo að þú laugst að heilögum anda og dróst undan af verði lands þíns? 4 Var landið ekki þitt meðan þú áttir það og var ekki andvirði þess á þínu valdi? Hvernig gastu þá látið þér hugkvæmast slíkt tiltæki? Ekki hefur þú logið að mönnum heldur Guði.“ 5 Þegar Ananías heyrði þetta féll hann niður, gaf upp öndina og miklum ótta sló á alla þá sem heyrðu. 6 En ungu mennirnir stóðu upp og bjuggu um hann, báru hann út og jörðuðu.
7 Að liðnum svo sem þrem stundum kom kona hans inn og vissi ekki hvað við hafði borið. 8 Þá spurði Pétur hana: „Seg mér, selduð þið jörðina fyrir þetta verð?“
En hún svaraði: „Já, fyrir þetta verð.“
9 Pétur mælti þá við hana: „Hvernig gátuð þið komið ykkur saman um að storka anda Drottins? Þú heyrir við dyrnar fótatak þeirra sem greftruðu mann þinn. Þeir munu bera þig út.“ 10 Jafnskjótt féll hún niður við fætur hans og gaf upp öndina. Ungu mennirnir komu inn, fundu hana andaða, báru út og jörðuðu hjá manni hennar. 11 Og miklum ótta sló á allan söfnuðinn og alla sem heyrðu þetta.
Tákn og undur
12 Fyrir hendur postulanna gerðust mörg tákn og undur meðal fólksins. Allur söfnuðurinn kom einum huga saman í súlnagöngum Salómons. 13 Fólkið virti þá mikils en enginn þorði að umgangast þá. 14 Og enn fleiri karlar og konur trúðu á Drottin og bættust við söfnuðinn. 15 Menn báru jafnvel sjúka út á strætin og lögðu þá á rekkjur og börur ef verða mætti, er Pétur gengi hjá, að alltént skugginn af honum félli á einhvern þeirra. 16 Einnig kom fjöldi fólks frá borgunum umhverfis Jerúsalem og flutti með sér sjúka menn og þjáða af óhreinum öndum. Þeir læknuðust allir.