Hælstu ekki um af morgundeginum
því að þú veist ekki hvað dagurinn ber í skauti sínu.
Láttu aðra hrósa þér, ekki þinn eigin munn,
annarra varir, ekki þínar eigin.
Steinar eru þungir og sandurinn sígur í
en gremja afglapans er þyngri en hvort tveggja.
Heiftin er grimm og reiðin er svæsin
en hver fær staðist öfundina?
Betri eru átölur í hreinskilni
en ást sem leynt er.
Vel meint eru vinar sárin
en viðbjóðslegir fjandmanns kossar.
Saddur maður treður hunang undir fótum
en hungruðum manni er remman sæt.
Eins og fugl, floginn úr hreiðri,
svo er maður sem flúinn er af heimili sínu.
Ilmolía og reykelsi gleðja hjartað
en indælli er vinur en ilmandi viður.
Yfirgefðu ekki vin þinn né vin föður þíns
og gakktu ekki í hús bróður þíns á óheilladegi þínum.
Betri er granni í grennd en bróðir í fjarska.
Öðlastu visku, sonur minn, og gleddu hjarta mitt
svo að ég geti svarað þeim orði sem smána mig.
Vitur maður sér ógæfuna og felur sig
en einfeldningar halda áfram og gjalda þess.
Taktu skikkjuna af þeim sem hefur gengið í ábyrgð fyrir ókunnugan,
taktu veð af þeim sem hefur gengið í ábyrgð fyrir framandi konu.
Blessi maður náunga sinn snemma morguns með háreysti
skal það metið sem formæling.
