Þessi ráð féllu konungi og höfðingjum hans vel í geð og gerði konungur eins og Memúkan hafði lagt til. Hann lét senda boð um öll héruð konungsríkisins, til hvers héraðs með letri þess héraðs og hverrar þjóðar á máli þeirrar þjóðar, að sérhver karlmaður skyldi vera húsbóndi á heimili sínu hver sem tunga hans væri.
Síðar, er Xerxes konungi rann reiðin, minntist hann Vastí og athæfis hennar og einnig dómsins sem hún hafði hlotið. Hirðsveinar konungs sögðu þá: „Nú skal leitað að ungum og fögrum meyjum handa konunginum. Konungur setji til þess menn í öllum héruðum ríkisins að safna fallegum, ungum meyjum í kvennabúr konungs í virkisborginni Súsa. Þar skal Hegaí, geldingur konungs, sá sem gætir kvennanna, hafa umsjón með þeim og þeim skulu fengin fegrunarsmyrsl. Sú stúlka, sem gengur í augun á konungi, skal síðan verða drottning í stað Vastí.“ Þetta féll konungi vel og fór hann að þessu ráði.
Í virkisborginni Súsa var Gyðingur að nafni Mordekaí, sonur Jaírs, sonar Símeí, sonar Kíss, af ætt Benjamíns. Var hann í hópi þeirra sem Nebúkadnesar Babýloníukonungur tók til fanga og flutti burt frá Jerúsalem ásamt Jekonja Júdakonungi. Mordekaí hafði tekið í fóstur Hadassa, það er Ester, dóttur föðurbróður síns, en hún átti hvorki föður né móður. Hún var fallega vaxin og fríð sýnum og hafði Mordekaí tekið hana sér í dóttur stað þegar faðir hennar og móðir önduðust.