Árla morguns hélt Jesús aftur til borgarinnar og kenndi hungurs. Hann sá fíkjutré eitt við veginn og gekk að því en fann þar ekkert nema blöðin tóm. Hann segir við það: „Aldrei framar vaxi ávöxtur á þér að eilífu.“ Og fíkjutréð visnaði þegar í stað.
Lærisveinarnir sáu þetta, undruðust og sögðu: „Hvernig gat fíkjutréð visnað svo fljótt?“
Jesús svaraði þeim: „Sannlega segi ég ykkur: Ef þið eigið trú og efist ekki getið þið ekki aðeins gert slíkt sem fram kom við fíkjutréð. Þið gætuð enda sagt við fjall þetta: Lyft þér upp og steyp þér í hafið, og svo mundi fara. Ef þið trúið munuð þið öðlast allt sem þið biðjið.“
Jesús gekk í helgidóminn. Þá komu æðstu prestarnir og öldungarnir til hans þar sem hann var að kenna og spurðu: „Með hvaða valdi gerir þú þetta? Hver gaf þér þetta vald?“
Jesús svaraði þeim: „Ég vil og leggja eina spurningu fyrir ykkur. Ef þið svarið mér mun ég segja ykkur með hvaða valdi ég geri þetta. Hver fól Jóhannesi að skíra, var það Guð eða voru það menn?“ Þeir ráðguðust hver við annan um þetta og sögðu: „Ef við svörum: Það var Guð, spyr hann: Hví trúðuð þið honum þá ekki? Ef við segjum: Það voru menn, megum við óttast fólkið því að allir telja Jóhannes spámann.“ Og þeir svöruðu Jesú: „Við vitum það ekki.“
Jesús sagði við þá: „Ég segi ykkur þá ekki heldur hver fól mér að gera þetta.“
