Gangið nær, þjóðir, svo að þér heyrið,
hlýðið á, lýðir.
Jörðin heyri og allt sem á henni er,
heimurinn og allt sem í honum býr.
Drottinn er reiður öllum þjóðum,
ofsareiður öllum þeirra her.
Hann hefur helgað þær banni,
framselt þær til slátrunar.
Vegnum mönnum þeirra er burt kastað,
daun leggur af náum þeirra,
fjöllin fljóta í blóði þeirra.
Allur himinsins her leysist upp
og himinninn vefst saman eins og bókfell
og allur her hans bliknar
eins og lauf á vínviði visnar
og ávöxtur skrælnar á fíkjutré.
Sverð mitt birtist á himni,
nú lýstur því niður á Edóm
til að fullnægja dóminum
yfir þjóðinni sem ég hef helgað banni.
Sverð Drottins er alblóðugt,
löðrandi af feiti,
af blóði lamba og geithafra
og nýrnamör hrúta.
Því að Drottinn heldur fórnarveislu í Bosra,
mikla slátrun í Edóm.
Þá falla villinaut ásamt þeim,
ungneyti og uxar.
Land þeirra verður mettað blóði,
jarðvegurinn blandaður feiti.
Því að þetta er hefndardagur Drottins,
ár endurgjaldsins til að reka réttar Síonar.
Lækir Edóms verða að biki,
jarðvegurinn að brennisteini,
land hans breytist í brennandi bik
sem slokknar hvorki dag né nótt
og reyk leggur upp af um aldur og ævi.
Landið mun liggja í eyði frá kyni til kyns,
frá eilífð til eilífðar mun enginn fara þar um.
Ugla og broddgöltur munu slá eign sinni á það,
náttugla og hrafn munu setjast þar að.
Drottinn mældi það með mælivað upplausnar
og mælilóði auðnar.
Þar verður enginn konungur hylltur framar,
engir höfðingjar verða þar til.
Þyrnar munu spretta í höllunum,
netlur og þistlar í virkjunum.
Landið verður bæli sjakala,
dvalarstaður strútfugla.
Urðarkettir og sjakalar munu koma þar saman
og geitapúkar munu mætast þar.
Þar staldrar Lilít einnig við og finnur þar hvíldarstað.
Naðran á sér þar hreiður,
hún verpir þar, liggur á og klekur í skugganum.
Þar munu gammar safnast saman
hver hjá öðrum.
Leitið í bók Drottins og lesið:
Ekkert þeirra mun vanta,
ekkert þeirra saknar annars
því að munnur Drottins hefur boðið þetta,
andi hans hefur sjálfur stefnt þeim saman.
