Vei hinum drembilega blómsveig drykkjurútanna í Efraím,
hinu bliknaða blómi, hinni dýrlegu prýði hans
á hæðarkollinum í hinum frjósama dal
þar sem vínið lagði þá að velli.
Hetja Drottins, sterk og voldug,
kemur sem haglskúr, mannskaðaveður,
beljandi skýfall
og varpar honum til jarðar af afli.
Hinn drembilegi blómsveigur drykkjurútanna í Efraím
verður fótum troðinn.
Fara mun fyrir hinu bliknaða blómi,
hinni dýrlegu prýði hans
á hæðarkollinum í frjósama dalnum,
eins og fíkju sem þroskaðist fyrir uppskerutímann.
Sá sem kemur auga á hana
gleypir hana um leið og hún kemur í lófa hans.
Á þeim degi verður Drottinn allsherjar dýrlegur blómsveigur
og fagurt höfuðdjásn þeirra sem eftir verða af þjóð hans.
Hann verður þeim réttlætisandi sem situr í dómarasæti,
og hetjumóður þeim sem hrekja árásarlið út um borgarhliðið.
Þessir menn slaga einnig af víndrykkju,
skjögra af áfengum drykkjum,
prestar og spámenn slaga af sterkum drykkjum,
ruglaðir af víni,
skjögrandi af drykkju,
slaga er þeir sjá sýnir,
riða er þeir kveða upp dóma.
Öll borð eru þakin spýju,
enginn blettur laus við saur.
„Hverjum ætlar hann að veita þekkingu,
fyrir hverjum útskýra opinberanir?
Fyrir börnum, sem eru nývanin af mjólk,
þeim sem eru nýtekin af brjósti?“
Því að hann segir:
Boð á boð ofan, skipun á skipun ofan, nú þetta, þá hitt.
Með stamandi vörum á annarlegri tungu
mun hann tala til þessa fólks,
hann sem sagði við þá:
„Þetta er hvíldarstaðurinn,
ljáið þreyttum hvíld,
hér er endurnæring,“
en þeir vildu ekki hlusta.
Því mun orð Drottins koma til þeirra:
Boð á boð ofan, skipun á skipun ofan, nú þetta, þá hitt
svo að þeir fari og falli aftur á bak,
beinbrotni, flækist í snörunni og verði teknir til fanga.
Heyrið því orð Drottins, skrumarar,
sem drottnið yfir fólkinu sem býr í Jerúsalem.
Þér segið að sönnu:
„Vér höfum gert sáttmála við Dauðann
og samning við Hel.
Þegar flóðbylgjan dynur yfir
nær hún ekki til vor
því að vér höfum gert lygi að hæli voru
og falið oss í skjóli svika.“