Sæll er sá maður sem ávallt er var um sig
en sá sem herðir hjarta sitt fellur í ógæfu.
Eins og grenjandi ljón og gráðugur björn,
svo er ranglátur drottnari yfir magnlítilli þjóð.
Skilningssljór höfðingi er harður kúgari
en langlífur verður sá sem hatar rangfenginn auð.
Sá maður, sem blóðsök hvílir á,
er á flótta fram á grafarbakkann,
enginn aðstoði hann.
Sá sem breytir ráðvandlega mun frelsast
en sá fellur í gryfju sem beitir undirferli.
Sá sem yrkir land sitt mettast af brauði
en sá sem sækist eftir hégóma mettast af fátækt.
Áreiðanlegur maður blessast ríkulega
en sá sem fljótt vill verða ríkur sleppur ekki við refsingu.
Hlutdrægni er röng
en þó fremja menn ranglæti fyrir einn brauðbita.
Nískur maður er á þönum eftir auði
og veit ekki að örbirgðin mun elta hann uppi.
Sá sem ávítar mann öðlast síðar meiri hylli
en tungumjúkur smjaðrari.
Sá sem rænir foreldra sína og segir: „Það er engin synd,“
er lagsbróðir eyðandans.
Ágjarn maður vekur deilur
en þeim sem treystir Drottni farnast vel.
Sá sem treystir á eigið hyggjuvit er heimskingi
en sá sem breytir viturlega mun bjargast.
Sá sem gefur fátækum líður engan skort
en þeim sem byrgir augu sín verður víða formælt.
Þegar vegur ranglátra vex fela menn sig
en þegar þeir tortímast fjölgar réttlátum.
