Guð er oss hæli og styrkur,
örugg hjálp í nauðum.
Því óttumst vér eigi þótt jörðin haggist
og fjöllin steypist í djúp hafsins,
þótt vötnin dynji og ólgi,
þótt fjöllin riði af ofsa þeirra. (Sela)
Elfur kvíslast og gleðja Guðs borg,
heilagan bústað Hins hæsta.
Guð býr í henni miðri, hún bifast ekki,
Guð hjálpar henni þegar birtir af degi.
Þjóðir geisuðu, ríki riðuðu,
raust hans þrumaði, jörðin nötraði.
Drottinn hersveitanna er með oss,
Jakobs Guð vort vígi. (Sela)
Komið, sjáið dáðir Drottins,
hann veldur eyðingu á jörðu.
Hann stöðvar stríð til endimarka jarðar,
brýtur bogann, mölvar spjótið,
brennir skildi í eldi.
Hættið og játið að ég er Guð,
hafinn yfir þjóðir, upphafinn á jörðu.
Drottinn hersveitanna er með oss,
Jakobs Guð vort vígi.
