Hásæti þitt, Guð, stendur um aldir alda,
veldissproti ríkis þíns er réttlætissproti.
Þú elskar réttlæti og hatar ranglæti,
þess vegna hefur Guð, þinn Guð, smurt þig fagnaðarolíu
fremur en félaga þína.
Allur skrúði þinn angar af myrru, alóe og kassíu,
þú gleðst af strengleik úr fílabeinshöllum.
Konungsdætur eru meðal vildarkvenna þinna,
þér á hægri hönd er drottningin búin Ófírgulli.
Heyr, dóttir, gættu að og legg við hlustir,
gleym þjóð þinni og föðurætt,
þá mun konungurinn þrá fegurð þína,
þú skalt lúta honum því að hann er herra þinn.
Dóttirin Týrus færir gjafir,
auðmenn þjóðarinnar leita hylli þinnar.
Konungsdóttirin er hlaðin skarti,
klæði hennar ofin gulli.
Í glitofnum klæðum er hún leidd fyrir konung,
meyjar fylgja henni,
vinkonur hennar eru færðar fram fyrir þig.
Þær eru leiddar inn með fögnuði og gleði,
ganga inn í höll konungs.
Í stað feðra þinna koma synir þínir,
þú munt gera þá að höfðingjum um land allt.
Ég vil lofa nafn þitt frá kynslóð til kynslóðar,
þess vegna munu þjóðir vegsama þig um aldur og ævi.
