Drottinn sendi stóran fisk og lét hann gleypa Jónas og var Jónas í kviði fisksins í þrjá daga og þrjár nætur. Úr kviði fisksins bað hann til Drottins, Guðs síns:
Í neyð minni kallaði ég til Drottins
og hann svaraði mér.
Úr djúpi heljar hrópaði ég á hjálp
og þú heyrðir hróp mitt.
Þú varpaðir mér niður á hyldýpi á reginhafi,
straumþunginn umlukti mig,
allar bylgjur þínar og boðaföll gengu yfir mig.
Þá hugsaði ég:
Ég er burt rekinn frá augum þínum.
Samt mun ég enn fá
að líta þitt heilaga musteri.
Vötnin ætluðu að drekkja mér,
hyldýpið umlukti mig
og þangið vafðist mér um höfuð.
Ég steig niður að rótum fjallanna
og slagbrandar jarðarinnar skullu aftur að baki mér að eilífu.
En þú leiddir mig lifandi upp úr glötunargröfinni,
Drottinn Guð minn.
Er ég var að dauða kominn
minntist ég Drottins
og bæn mín kom fram fyrir þig
í þínu heilaga musteri.
Þeir sem dýrka fánýta hjáguði
hafa brugðið trúnaði við Drottin.
En ég vil færa þér fórn
og syngja þér þakkarsálm.
Heitið, sem ég hef unnið, vil ég efna.
Hjálpin er hjá Drottni.
Þá bauð Drottinn fiskinum að spúa Jónasi upp á þurrt land.
