Spottaranum hugnast ekki fortölur,
til viturra manna leitar hann ekki.
Glatt hjarta gerir andlitið hýrlegt
en sé hryggð í hjarta er hugurinn dapur.
Hjarta hins vitra leitar að þekkingu
en heimskinginn gæðir sér á fíflsku.
Fátæklingurinn lítur aldrei glaðan dag
en sá sem vel liggur á er sífellt í veislu.
Betra er að eiga lítið og óttast Drottin
en mikinn fjársjóð með áhyggjum.
Betri er einn skammtur kálmetis með kærleika
en alinaut með hatri.
Bráðlyndur maður vekur deilur
en sá sem seinn er til reiði stillir þrætur.
Vegur letingjans er eins og þyrnigerði
en gata trúmennskunnar sem rudd braut.
Vitur sonur gleður föður sinn
en heimskinginn fyrirlítur móður sína.
Heimskingjanum er fíflskan gleði
en skynsamur maður gengur beinar brautir.
Áform verða að engu þar sem engin er ráðagerðin
en ef margir leggja á ráðin rætast þau.
Sá fagnar sem svara kann
og fagurt er orð í tíma talað.
Leið lífsins liggur upp á við fyrir hinn hyggna
til þess að hann lendi ekki niðri í helju.
Drottinn rífur niður hús hrokagikksins
en setur föst landamerki ekkjunnar.
Ill áform eru Drottni andstyggð
en hrein eru vingjarnleg orð.
Sá spillir heimilishögum sínum sem girnist rangfenginn gróða
en sá lifir lengi sem hatar mútugjafir.
Hjarta hins réttláta íhugar hverju svara skuli
en munnur ranglátra eys úr sér illsku.
