En þeir menn sem gættu Jesú hæddu hann og börðu, huldu andlit hans og sögðu: „Þú ert spámaður, segðu hver sló þig.“ Og marga aðra svívirðu sögðu þeir við hann.
Þegar dagur rann kom öldungaráðið saman, bæði æðstu prestar og fræðimenn, og létu færa hann fyrir ráðsfund sinn. Þeir sögðu: „Ef þú ert Kristur, þá segðu okkur það.“
En Jesús sagði við þá: „Þótt ég segi ykkur það munuð þið ekki trúa og ef ég spyr ykkur svarið þið ekki. En upp frá þessu mun Mannssonurinn sitja til hægri handar almáttugum Guði.“
Þá spurðu þeir allir: „Ert þú þá sonur Guðs?“
Og hann sagði við þá: „Þið segið að ég sé sá.“
En þeir sögðu: „Hvað þurfum við nú framar vitnis við? Við höfum sjálfir heyrt það af munni hans.“
Þá stóð upp allur skarinn og færði Jesú fyrir Pílatus. Þeir tóku að ákæra hann og sögðu: „Við höfum komist að raun um að þessi maður leiðir þjóð okkar afvega, hann bannar að gjalda keisaranum skatt og segist sjálfur vera Kristur, konungur.“
Pílatus spurði hann þá: „Ert þú konungur Gyðinga?“
Jesús svaraði: „Það eru þín orð.“
Pílatus sagði við æðstu prestana og fólkið: „Enga sök finn ég hjá þessum manni.“
En þeir urðu því ákafari og sögðu: „Hann æsir upp lýðinn með því sem hann kennir í allri Júdeu, hann byrjaði í Galíleu og er nú kominn hingað.“
Þegar Pílatus heyrði þetta spurði hann hvort maðurinn væri Galílei. Og er hann varð þess vís að hann var úr umdæmi Heródesar sendi hann hann til Heródesar er þá var og í Jerúsalem á þeim dögum.