Sá sem elskar aga elskar þekkingu
en sá sem hatar umvöndun er heimskur.
Hinn góði hlýtur velþóknun Drottins
en meinfýsinn mann fyrirdæmir hann.
Ranglætið veitir engum fótfestu
en réttlætið stendur djúpum rótum.
Væn kona er kóróna manns síns
en vond kona er sem rotnun í beinum hans.
Réttlátir hyggja á réttlæti
en ranglátir hafa svik í huga.
Orð ranglátra eru banvæn
en tunga hinna réttsýnu frelsar þá.
Ranglátir kollsteypast og hverfa
en hús réttlátra stendur.
Af vitsmunum sínum hlýtur maðurinn lof
en hinn fláráði verður fyrirlitinn.
Betra er að vera lítils metinn og eiga þó þræl
en að berast á og skorta brauð.
Hinn réttláti annast búfé sitt vel
en harðneskja er í hjarta ranglátra.
Sá sem yrkir land sitt mettast af brauði
en sá sem sækist eftir hégóma er heimskur.
Hinn rangláti girnist illan feng
en hinn réttláti á sér trygga staðfestu.
Yfirsjón varanna er ill snara
en hinn réttláti bjargast úr nauðum.
Ávextir varanna metta mann gæðum
og af handaverkum sínum hlýtur hann umbun.
