Spádómur.
Orð Drottins mun dveljast í Hadraklandi
og Damaskus því að sjónir allra manna hvíla á Drottni
eins og augu Ísraels ætta.
Einnig í Hamat, sem er þar nærri,
og í Týrus og Sídon því að þar er gnægð visku.
Týrus reisti sér vígi
og hrúgaði upp silfri rétt eins og mold,
og gulli eins og for af strætum.
En Drottinn mun svipta hana eigum sínum
og varpa herstyrk hennar í hafið
og sjálf mun hún verða eldi að bráð.
Það mun Askalon sjá og óttast
en Gasa riða af skelfingu
og einnig Ekron er von hennar snýst í blygðun.
Konungslaus verður Gasa
og Askalon óbyggð,
þjóðablanda mun búa í Asdód
og ég bind enda á yfirlæti Filistea.
Ég hreinsa blóðið úr munni þeirra
og viðurstyggðina undan tönnum þeirra.
Þeir sem eftir verða munu þá heyra til Guði vorum.
Þeir verða eins og ættarhöfðingjar í Júda
og Ekronmenn sem íbúar Jebús.
Ég slæ vörn um hús mitt
eins og gegn herliði
sem fram hjá fer eða aftur snýr.
Enginn kúgari mun framar troða þá fótum
því að nú hef ég sjálfur séð þjáningar þeirra.

Fagna mjög, dóttirin Síon,
lát gleðilátum, dóttirin Jerúsalem.
Sjá, konungur þinn kemur til þín.
Réttlátur er hann og sigursæll,
lítillátur og ríður asna,
ungum ösnufola.
Hann útrýmir hervögnum úr Efraím
og víghestum úr Jerúsalem.
Öllum herbogum verður eytt.
Hann mun boða þjóðunum frið
og ríki hans mun ná frá hafi til hafs
og frá Fljótinu til endimarka jarðar.

En vegna blóðs sáttmála þíns
læt ég fanga þína lausa
úr gryfjunni vatnslausu.
Snúið aftur til vígisins trausta,
þér vongóðu bandingjar.
Í dag er boðað:
Ég endurgeld þér tvöfalt.
Ég spenni Júda eins og boga,
fylli Efraím sem örvamæli,
vek upp syni þína, Síon,
gegn Javans niðjum
og geri úr þér sverð í garps hendi.
Yfir þeim birtist Drottinn,
örvar hans fljúga sem eldingar.
Drottinn Guð þeytir hornið,
hann fer með fellibyljum Suðurlandsins.
Drottinn allsherjar verður þeim skjöldur.
Þeir munu sigra þá og troða slöngvusteina þeirra undir fótum,
þeir drekka og hafa hátt sem drukknir menn,
flóa yfir eins og fórnarskálar,
dreyrastokknir sem altarishorn.
Á þeim degi mun Drottinn, Guð þeirra, bjarga þeim
sem hjörð þjóðar sinnar
því að þeir eru sem glitrandi krúnusteinar yfir landi hans.
Hvílíkt er ágæti þess, hvílík fegurð þess.
Kornið fjörgar æskumenn
og vínið yngismeyjar.