12 Þegar Pétur sá það ávarpaði hann fólkið: „Ísraelsmenn, hví furðar ykkur á þessu eða hví starið þið á okkur eins og við hefðum af eigin mætti eða guðrækni komið því til leiðar að þessi maður gengur? 13 Guð forfeðra vorra, Guð Abrahams, Ísaks og Jakobs, hefur gert þjón sinn, Jesú, dýrlegan, sama Jesú sem þið framselduð og afneituðuð frammi fyrir Pílatusi er hann hafði ályktað að láta hann lausan. 14 Þið afneituðuð hinum heilaga og réttláta en beiddust að manndrápari yrði ykkur gefinn. 15 Þið líflétuð höfðingja lífsins en Guð uppvakti hann frá dauðum og að því erum við vottar. 16 Trúin á nafn Jesú gerði þennan mann, sem þið sjáið og þekkið, styrkan. Nafn hans og trúin, sem hann gefur, veitti manninum þennan albata fyrir augum ykkar allra.
17 Nú veit ég, systkin,[ að þið gerðuð það af vanþekkingu, sem og höfðingjar ykkar. 18 En Guð lét þannig rætast það sem hann hafði látið alla spámennina boða, að Kristur hans skyldi líða. 19 Takið því sinnaskiptum og snúið ykkur til Guðs svo að hann afmái syndir ykkar. 20 Þá mun Drottinn láta upp renna endurlífgunartíma og hann mun senda Krist sem ykkur er fyrirhugaður sem er Jesús. 21 Hann á að vera í himninum allt til þess tíma þegar Guð endurreisir alla hluti eins og hann hefur frá alda öðli látið heilaga spámenn sína boða. 22 Móse sagði: Spámann líkan mér mun Drottinn, Guð ykkar, kalla fram úr hópi bræðra ykkar. Á hann skuluð þið hlýða í öllu er hann talar til ykkar. 23 Og sérhver sá sem hlýðir ekki á þennan spámann skal upprættur verða úr samfélagi Guðs. 24 Allir spámennirnir, Samúel og þeir sem á eftir komu, allir þeir sem talað hafa, boðuðu og þessa daga. 25 Þið eruð börn spámannanna og eigið hlut í sáttmálanum sem Guð gerði við forfeður ykkar er hann sagði við Abraham: Af þínu afkvæmi skulu allar ættkvíslir jarðarinnar blessun hljóta. 26 Guð hefur reist upp þjón sinn og sent hann fyrst til ykkar til að blessa ykkur og snúa hverju ykkar frá vondri breytni sinni.“
