13 Þegar ráðsherrarnir sáu djörfung Péturs og Jóhannesar og skildu að þeir voru ekki lærðir, heldur óbrotnir alþýðumenn, undruðust þeir. Þeir könnuðust og við að þeir höfðu verið með Jesú. 14 Og er þeir sáu manninn, sem læknaður hafði verið, standa hjá þeim máttu þeir ekki í móti mæla. 15 Þeir skipuðu þeim að ganga út frá ráðinu, tóku saman ráð sín og sögðu: 16 „Hvað eigum við að gera við þessa menn? Því að öllum Jerúsalembúum er það ljóst að þeir hafa gert ótvírætt tákn. Við getum ekki neitað því. 17 Þetta má ekki berast frekar út meðal fólksins. Við skulum því hóta þeim hörðu svo að þeir tali aldrei framar í þessu nafni við nokkurn.“
18 Síðan kölluðu þeir þá fyrir sig og skipuðu þeim að hætta með öllu að tala í Jesú nafni. 19 Pétur og Jóhannes svöruðu: „Dæmið sjálfir hvort það sé rétt í augum Guðs að hlýðnast ykkur fremur en honum. 20 Við getum ekki annað en talað það sem við höfum séð og heyrt.“ 21 En þeir ógnuðu þeim enn frekar og slepptu þeim síðan þar sem þeir sáu enga leið vegna fólksins að hegna þeim því allir lofuðu Guð fyrir þennan atburð, 22 en maðurinn, sem læknast hafði með þessu tákni, var yfir fertugt.
