26 En engill Drottins mælti til Filippusar: „Statt upp og gakk suður[ á veginn sem liggur ofan frá Jerúsalem til Gasa.“ Þar er óbyggð. 27 Hann hlýddi og fór. Þá bar að mann frá Eþíópíu. Hann var háttsettur hirðmaður hjá drottningu Eþíópa, sem kallast Kandake, og settur yfir alla fjárhirslu hennar. Hann hafði farið til Jerúsalem til að biðjast fyrir 28 og var á heimleið, sat í vagni sínum og las Jesaja spámann. 29 Andinn sagði þá við Filippus: „Gakk að þessum vagni og vertu sem næst honum.“ 30Filippus skundaði þangað og heyrði manninn vera að lesa Jesaja spámann. Hann spurði: „Hvort skilur þú það sem þú ert að lesa?“
31 Hinn svaraði: „Hvernig ætti ég að geta það ef enginn leiðbeinir mér?“ Og hann bað Filippus stíga upp í og setjast hjá sér. 32 En orð þeirrar ritningar, sem hann var að lesa, voru þessi:
Eins og sauður sem leiddur er til slátrunar,
eða eins og lamb sem þegir fyrir þeim er rýja það,
svo lauk hann ekki upp munni sínum.
33 Hann var niðurlægður en Guð nam brott sektardóm hans.
Hver getur sagt frá ætt hans
því að líf hans var hrifið burt af jörðinni?
34 Hirðmaðurinn mælti þá við Filippus: „Seg þú mér: Um hvern segir spámaðurinn þetta, sjálfan sig eða einhvern annan?“ 35 Filippus tók þá til orða, hóf máls á ritningu þessari og boðaði honum fagnaðarerindið um Jesú. 36 Þegar þeir fóru áfram veginn komu þeir að vatni nokkru. Þá mælti hirðmaðurinn: „Hér er vatn, hvað hamlar mér að skírast?“ 37 [Filippus sagði: „Ef þú trúir af öllu hjarta er það heimilt.“ Hirðmaðurinn svaraði honum: „Ég trúi að Jesús Kristur sé sonur Guðs.“][ 38 Hann lét stöðva vagninn og stigu báðir niður í vatnið, Filippus og hirðmaðurinn, og Filippus skírði hann. 39 En er þeir stigu upp úr vatninu hreif andi Drottins Filippus burt. Hirðmaðurinn sá hann ekki framar og fór fagnandi leiðar sinnar.
