4 Samúel gerði eins og Drottinn bauð. Þegar hann kom til Betlehem gengu öldungar borgarinnar skelfdir á móti honum og spurðu: „Kemur þú með friði?“ 5 Hann svaraði: „Já, ég er kominn til að færa Drottni fórn. Helgið ykkur og komið með mér til fórnarveislunnar.“ Síðan helgaði hann Ísaí og syni hans og bauð þeim til fórnarveislunnar.
6 Þegar þeir komu og Samúel sá Elíab hugsaði hann: „Hér stendur Drottins smurði áreiðanlega frammi fyrir honum.“ 7 En Drottinn sagði við Samúel: „Horfðu ekki á hæð hans og glæsileik því að ég hef hafnað honum. Guð lítur ekki á það sem maðurinn lítur á. Maðurinn sér hið ytra en Drottinn horfir á hjartað.“
8 Þá kallaði Ísaí á Abínadab og lét hann ganga fyrir Samúel en hann sagði: „Ekki hefur Drottinn heldur valið þennan.“
9 Síðan lét Ísaí Samma ganga fram en hann sagði: „Ekki hefur Drottinn heldur valið þennan.“
10 Ísaí lét syni sína sjö ganga fram fyrir Samúel en Samúel sagði við Ísaí: „Engan þeirra hefur Drottinn valið.“
11 Því næst spurði Samúel Ísaí: „Eru þetta allir synir þínir?“ Hann svaraði: „Þann yngsta vantar enn því að hann situr yfir fénu.“ Þá sagði Samúel við Ísaí: „Sendu einhvern eftir honum. Við setjumst ekki til borðs fyrr en hann er kominn.“ 12 Ísaí sendi þá mann eftir Davíð sem var rauðbirkinn, fagureygur og vel vaxinn. Þá sagði Drottinn: „Stattu upp og smyrðu hann því að þetta er hann.“
13 Samúel tók þá olíuhornið og smurði hann að bræðrum hans viðstöddum. Andi Drottins kom yfir Davíð frá þessum degi. En Samúel hélt af stað og fór til Rama.
