Páll tekinn höndum
27 Þegar dagarnir sjö voru nær liðnir sáu Gyðingar frá Asíu Pál í helgidóminum. Þeir komu öllu fólkinu í uppnám, lögðu hendur á hann 28 og hrópuðu: „Ísraelsmenn, veitið nú lið. Þetta er maðurinn sem alls staðar kennir öllum það sem er andstætt lýðnum, lögmálinu og þessum stað. Og nú hefur hann auk heldur farið með Grikki inn í helgidóminn og saurgað þennan heilaga stað.“ 29 En þeir höfðu áður séð Trófímus frá Efesus með honum í borginni og hugðu að Páll hefði farið með hann inn í helgidóminn.
30 Öll borgin varð uppvæg, fólk þusti að, þeir tóku Pál og drógu hann út úr helgidóminum. Jafnskjótt var dyrunum læst. 31 Þeir ætluðu að lífláta hann en hersveitar-foringjanum var tjáð að öll Jerúsalem væri í uppnámi. 32 Hann brá við og tók með sér hermenn og hundraðshöfðingja og hljóp niður til þeirra. Þegar þeir sáu hersveitarforingjann og hermennina hættu þeir að berja Pál. 33 Hersveitarforinginn kom þá að, tók hann og skipaði að binda hann tvennum fjötrum og spurði hver hann væri og hvað hann hefði gert. 34 En sitt kallaði hver í mannfjöldanum. Þegar hann gat ekki orðið neins vísari sökum óróans bauð hann að fara með hann upp í kastalann. 35 Þegar komið var að þrepunum urðu hermennirnir að bera hann vegna ofsans í fólkinu 36 en múgur manns fylgdi eftir og æpti: „Burt með hann!“
Varnarræða Páls
37 Um leið og fara átti með Pál inn í kastalann segir hann við hersveitarforingjann: „Leyfist mér að tala nokkur orð við þig?“
Hann svaraði: „Kannt þú grísku? 38 Ekki ert þú þá Egyptinn sem æsti til uppreisnar á dögunum og fór með morðvargana fjögur þúsund út í óbyggðir?“
39 Páll sagði: „Ég er Gyðingur, frá Tarsus í Kilikíu, borgari í ekki ómerkum bæ. Ég bið þig, leyf mér að tala til fólksins.“
40 Hann leyfði það. Páll bandaði hendi til fólksins þar sem hann stóð á þrepunum. Þegar hann hafði fengið gott hljóð mælti hann til þeirra á hebreska tungu: