15 Um þessar mundir sá ég fólk troða vínþrær á hvíldardegi í Júda. Einnig sá ég fólk hirða korn og klyfja asna. Það flutti einnig vín, vínber, fíkjur og alls kyns vörur til Jerúsalem á hvíldardegi en ég varaði það við að selja matarbirgðir sínar á þessum degi. 16 Fólk frá Týrus, sem bjó í Jerúsalem, flutti þangað fisk og alls kyns vörur og bauð íbúum í Júda til kaups í Jerúsalem á hvíldardegi.
17 Þá ávítaði ég höfðingjana í Júda og sagði við þá: „Hvílíka svívirðu vinnið þið með því að vanhelga hvíldardaginn! 18 Var það ekki þetta sem feður ykkar gerðu svo að Guð okkar sendi þessa ógæfu yfir okkur og þessa borg? Nú ætlið þið að kalla enn meiri reiði yfir Ísrael með því að vanhelga hvíldardaginn.“
19 Þegar skuggar borgarhliða Jerúsalem lengdust[ við upphaf hvíldardagsins skipaði ég að hliðunum skyldi lokað. Eins mælti ég fyrir um að þau skyldu ekki opnuð fyrr en við lok hvíldardagsins. Jafnframt setti ég nokkra af mönnum mínum á vörð við hliðin svo að enginn flutningur færi um þau á hvíldardeginum.
20 Þá létu kaupmennirnir og vörusalarnir fyrirberast um nótt utan við Jerúsalem í eitt eða tvö skipti. 21 En ég ávítaði þá og sagði: „Hvers vegna látið þið fyrirberast úti fyrir múrnum að næturlagi? Ef þið gerið það aftur læt ég leggja hendur á ykkur.“ Upp frá því komu þeir ekki aftur á hvíldardegi.
22 Þá skipaði ég Levítunum að þeir skyldu hreinsa sig og koma til að standa vörð við hliðin svo að helgi hvíldardagsins yrði virt.
Guð minn, minnstu mín einnig vegna þessa. Vertu mér miskunnsamur sakir þinnar miklu gæsku.
23 Um þessar mundir sá ég Gyðinga sem höfðu gengið að eiga konur frá Asdód, Ammón og Móab. 24 Helmingur barna þeirra talaði tungu Asdód eða mál einhverrar af hinum þjóðunum en kunni ekki að tala mál Gyðinga. 25 Ég ávítaði þá og bölvaði þeim, sló nokkra þeirra og hárreytti þá og særði þá við Guð: „Þið megið hvorki gefa dætur ykkar sonum þeirra né taka dætur þeirra handa sonum ykkar eða sjálfum ykkur að eiginkonum. 26 Var það ekki vegna slíkra kvenna sem Salómon, konungur Ísraels, syndgaði? Meðal allra hinna mörgu þjóða var enginn konungur hans jafningi. Hann var elskaður af Guði sínum og þess vegna gerði Guð hann að konungi yfir öllum Ísrael en hinar útlendu konur gátu leitt jafnvel hann til syndar. 27 Þarf það nú að heyrast um ykkur að þið fremjið sömu svívirðu og rjúfið trúnað við Guð okkar með því að ganga að eiga útlendar konur?“
28 Einn af sonum Jójada Eljasíbssonar æðsta prests var tengdasonur Sanballats frá Hóron. Ég rak hann frá mér.
29 Guð minn, minnstu þeirra því að þeir hafa saurgað prestdóminn og sáttmála presta og Levíta.
30 Ég hreinsaði þá af öllu framandlegu og setti reglur um þjónustu presta og Levíta, sem kváðu á um verk hvers og eins. 31 Ég setti einnig reglur um að flytja skyldi brenni á tilteknum tímum og einnig um frumgróðann.
Guð minn, minnstu þessa mér til góðs.