12Skiptir þetta engu yður sem fram hjá farið?
Skyggnist um og sjáið,
finnst sú kvöl sem jafnast á við
þá sem á mig var lögð,
mig sem Drottinn þjakaði
á degi sinnar brennandi reiði?
13Af hæðum sendi hann eld
niður í bein mín,
lagði net fyrir fætur mér,
rak mig á bak aftur.
Hann gerði mig að auðn,
máttvana daginn langan.
14Syndir mínar eru hnýttar í ok,
tvinnaðar saman af hendi hans.
Þær eru lagðar mér á háls,
hann hefur lamað þrótt minn.
Drottinn seldi mig í hendur þeirra
er ég fæ eigi staðist í móti.
15Drottinn forsmáði hetjur mínar
sem í mér voru.
Hann stefndi liði gegn mér
til þess að yfirbuga æskumenn mína.
Í vínlagarþró
tróð Drottinn á meyjunni Júdadóttur.
16Yfir þessu græt ég,
augu mín fljóta í tárum.
Því að huggarinn er mér fjarri,
sá er hressti sál mína.
Börn mín eru yfirgefin
því að óvinurinn bar hærri hlut.
17Síon fórnar höndum
en enginn huggar hana.
Drottinn bauð út óvinum Jakobs
til að umkringja hann.
Jerúsalem er orðin
að viðurstyggð meðal þeirra.
18Drottinn er réttlátur,
ég óhlýðnaðist boði hans.
Heyrið, allar þjóðir,
horfið á kvöl mína.
Meyjar mínar og yngismenn
fóru burt herleidd.
19Ég hrópaði á ástmenn mína
en þeir brugðust mér.
Prestar mínir og öldungar
fórust í borginni
er þeir leituðu matar
til að draga fram lífið.
20Sjá, Drottinn, ég er í nauðum stödd
og ólga hið innra.
Hjartað berst í brjósti mér
því að ég var svo uppreisnargjörn.
Úti fyrir sviptir sverðið mig börnum,
inni ríkir dauðinn.
21Þeir heyrðu andvörp mín
en enginn huggaði mig.
Allir óvinir mínir spurðu ógæfu mína,
glöddust af því að þú gerðir þetta.
Lát daginn koma sem þú hefur boðað,
þá verða þeir jafningjar mínir.
22 Lát alla illsku þeirra koma fyrir auglit þitt
og far með þá
eins og þú fórst með mig
sökum allra synda minna.
Því að andvörp mín eru mörg
og hjarta mitt sjúkt.