Óhjákvæmileg hegning
1 Drottinn sagði við mig: Þó að Móse og Samúel stæðu fyrir augliti mínu vildi ég ekki skipta mér af þessu fólki. Rektu þá frá augliti mínu, þeir eiga að fara burt. 2 Ef þeir þá spyrja: Hvert eigum vér að fara? skaltu svara þeim:
Svo segir Drottinn:
Til dauða sá sem dauða er ætlaður,
til sverðs sá sem sverði er ætlaður,
til hungurs sá sem hungri er ætlaður,
til útlegðar sá sem útlegð er ætlaður.
3 Ég sendi ferns konar refsingu yfir þá, segir Drottinn: sverð til að drepa þá, hunda til að draga þá burtu, fugla himinsins og dýr merkurinnar til að éta þá upp og eyða þeim. 4 Ég læt öll konungsríki jarðar hrylla við þeim vegna þess sem Manasse Hiskíason Júdakonungur gerði í Jerúsalem.
5Hver vorkennir þér, Jerúsalem,
hver hefur samúð með þér?
Hver staldrar við
til að spyrja um líðan þína?
6Þú hafnaðir mér, segir Drottinn,
þú snerir baki við mér,
þess vegna reiddi ég hönd mína gegn þér.
Ég er þreyttur á að sýna miskunn.
7Ég sáldraði þeim með varpskóflu
í borgum landsins,
gerði þjóð mína barnlausa, eyddi henni
þar sem hún breytti ekki háttum sínum.
8Ekkjur þessarar þjóðar urðu fleiri
en sandkorn á sjávarströnd,
um hádegisbil sendi ég eyðanda
gegn mæðrum unglinganna,
lét ógn og skelfingu steypast yfir þær óviðbúið.
9Sjö barna móðir féll í öngvit,
líf hennar fjaraði út.
Sól hennar gekk til viðar um hábjartan dag,
hún var höfð að háði og spotti.
Þá sem eftir voru ofurseldi ég sverðinu
frammi fyrir fjandmönnum þeirra, segir Drottinn.
Harmljóð spámannsins
10Vei mér, móðir, að þú fæddir mig,
mann sem á í málaferlum og deilum við alla landsmenn.
Ég hef engum lánað og enginn hefur lánað mér,
samt formæla mér allir.
11Sannarlega hef ég þjónað þér, Drottinn, með gott í huga,
ég hef beðið fyrir fjandmanni mínum
þegar hann hefur þolað böl og neyð.