Samhuga að vilja Krists
1 Skylt er okkur, hinum styrku, að bera veikleikann með hinum óstyrku og hugsa ekki aðeins um sjálf okkur. 2Sérhvert okkar hugsi um náunga sinn, það sem honum er til góðs og til uppbyggingar. 3 Kristur hugsaði ekki um sjálfan sig heldur eins og ritað er: „Lastyrði þeirra sem löstuðu þig lentu á mér.“ 4 Allt það sem áður er ritað er ritað okkur til fræðslu til þess að við héldum von okkar vegna þess þolgæðis og uppörvunar sem ritningarnar gefa. 5 En Guð, sem veitir þolgæðið og hugrekkið, gefi ykkur að vera samhuga að vilja Krists Jesú 6 til þess að þið einum huga og einum munni vegsamið Guð, föður Drottins vors Jesú Krists.
7 Takið því hvert annað að ykkur eins og Kristur tók ykkur að sér Guði til dýrðar. 8 Ég segi að Kristur sé orðinn þjónn hinna umskornu til að sýna orðheldni Guðs og staðfesta fyrirheitin sem gefin voru feðrunum 9 en heiðingjarnir vegsami Guð sakir miskunnar hans eins og ritað er: „Þess vegna skal ég játa þig meðal heiðingja og lofsyngja þínu nafni.“
10 Og enn segir: „Fagnið, þið heiðingjar, með lýð Guðs.“
11 Og enn: „Lofið Drottin, allar þjóðir, vegsamið hann, allir lýðir.“
12 Og enn segir Jesaja: „Koma mun rótarkvistur Ísaí og sá er rís upp til að stjórna þjóðum, á hann munu þjóðir vona.“
13 Guð vonarinnar fylli yður öllum fögnuði og friði í trúnni svo að þér séuð auðug að voninni í krafti heilags anda.