9Þú reifst upp vínvið í Egyptalandi,
stökktir burt þjóðum og gróðursettir hann,
10þú rýmdir til fyrir honum,
hann festi rætur og fyllti landið.
11Fjöllin huldust í skugga hans
og sedrustré Guðs af greinum hans.
12Hann breiddi út álmur sínar til hafsins
og teinunga sína til fljótsins.
13Hví braustu varnarvegginn um hann
svo að allir vegfarendur gátu tínt ávextina?
14Skógargeltir nöguðu hann
og dýr merkurinnar bitu hann.
15Guð hersveitanna, snúðu aftur,
lít af himni ofan og sjá,
verndaðu þennan vínvið,
16þennan teinung sem hægri hönd þín gróðursetti.
17Þeir brenndu hann og hjuggu,
lát þá farast fyrir ógnandi augliti þínu.
18Hönd þín hvíli yfir manninum þér til hægri handar,
mannssyninum sem óx að styrk hjá þér.
19En vér munum ekki víkja frá þér.
Gef oss líf og vér munum ákalla nafn þitt.
20Drottinn, Guð hersveitanna, reis oss að nýju,
lát ásjónu þína lýsa, að vér frelsumst.
