Himnaför Elía

1 Þegar Drottinn hugðist hefja Elía til himins í stormviðri voru þeir Elía og Elísa á leið frá Gilgal. 2 Elía sagði við Elísa: „Bíð hér því að Drottinn hefur sent mig til Betel.“ En Elísa svaraði: „Svo sannarlega sem Drottinn lifir og svo sannarlega sem þú sjálfur lifir, þá yfirgef ég þig ekki.“ Síðan fóru þeir niður til Betel.
3 Þá komu lærisveinar spámannanna, sem voru í Betel, til Elísa og sögðu við hann: „Veistu að í dag er Drottinn í þann veginn að taka frá þér meistara þinn?“ Hann svaraði: „Það veit ég vel en hafið hljótt um það.“
4 Elía sagði þá við hann: „Bíð hér, Elísa, því að Drottinn hefur sent mig til Jeríkó.“ En hann svaraði: „Svo sannarlega sem Drottinn lifir og svo sannarlega sem þú sjálfur lifir, mun ég ekki yfirgefa þig.“ Þeir komu síðan til Jeríkó.
5 Lærisveinar spámannanna, sem voru þar, komu þá til Elísa og spurðu hann: „Veistu að í dag er Drottinn í þann veginn að taka frá þér meistara þinn?“ Hann svaraði: „Það veit ég vel en hafið hljótt um það.“
6 Þá sagði Elía við hann: „Vertu hér kyrr því að Drottinn hefur sent mig til Jórdanar.“ Elísa svaraði: „Svo sannarlega sem Drottinn lifir og svo sannarlega sem þú sjálfur lifir, þá mun ég ekki yfirgefa þig.“ Fóru þeir síðan báðir saman. 7 Fimmtíu spámannalærisveinar gengu með þeim og námu staðar álengdar þegar þeir tveir staðnæmdust við Jórdan. 8 Þá tók Elía skikkju sína, braut hana saman og sló með henni á vatnið. Við það skiptist það og þeir gengu báðir þurrum fótum yfir.
9 Þegar þeir voru komnir yfir sagði Elía við Elísa: „Segðu mér hvað ég get gert fyrir þig áður en ég verð tekinn frá þér.“ Elísa sagði: „Ég vildi að mér hlotnuðust tveir hlutar af anda þínum.“ 10 Hann svaraði: „Þú mælist til mikils. En ef þú sérð mig þegar ég verð tekinn frá þér munt þú hljóta þetta, annars ekki.“ 11 Meðan þeir voru að tala saman á göngunni birtist skyndilega eldvagn með eldhestum fyrir er skildi þá að og Elía fór til himins í stormviðri. 12 Elísa sá það og hrópaði: „Faðir minn, faðir minn. Þú, vagn Ísraels og vagnstjóri.“ Þegar Elía var horfinn sjónum hans þreif Elísa yfirhöfn sína og reif hana í tvennt. 13 Þá tók hann upp skikkju Elía, sem hafði fallið af honum, sneri við og staðnæmdist á bökkum Jórdanar. 14 Hann tók skikkju Elía, sem hafði fallið af honum, sló með henni á vatnið og sagði: „Hvar er nú Drottinn, Guð Elía?“ Þegar hann sló á vatnið skiptist það og Elísa gekk yfir.