Gullkálfurinn

1 Þegar mönnum varð ljóst að Móse seinkaði ofan af fjallinu þyrptust þeir að Aroni og sögðu við hann: „Komdu og búðu til guð handa okkur sem getur farið fyrir okkur því að við vitum ekki hvað varð um þennan Móse, manninn sem leiddi okkur út af Egyptalandi.“ 2 Aron sagði við þá: „Slítið gullhringana úr eyrum kvenna ykkar, sona og dætra og færið mér.“ 3 Þá sleit allt fólkið gullhringana úr eyrum sér og færði Aroni. 4 Hann tók við þeim úr höndum þeirra, bræddi og steypti úr þeim kálf. Þá sagði fólkið: „Þetta er guð þinn, Ísrael, sem leiddi þig út af Egyptalandi.“
5 Þegar Aron sá þetta reisti hann altari fyrir framan kálfinn. Síðan hrópaði hann og sagði: „Á morgun verður Drottni haldin hátíð.“ 6 Morguninn eftir voru þeir snemma á fótum, færðu brennifórnir og leiddu fram dýr til heillafórna. Því næst settist fólkið til að eta og drekka og stóð síðan upp til að skemmta sér.
7 Þá sagði Drottinn við Móse: „Farðu niður eftir því að þjóð þín, sem þú leiddir út af Egyptalandi, hefur steypt sér í glötun. 8 Skjótt hafa þeir vikið af þeim vegi sem ég bauð þeim. Þeir hafa steypt sér kálf, fallið fram fyrir honum, fært honum sláturfórnir og sagt: Þetta er guð þinn, Ísrael, sem leiddi þig út af Egyptalandi.“
9 Drottinn sagði við Móse: „Nú sé ég að þessi þjóð er harðsvírað fólk. 10 Skildu mig eftir einan svo að reiði mín blossi upp gegn þeim og eyði þeim en þig mun ég gera að mikilli þjóð.“ 11 En Móse reyndi að blíðka Drottin, Guð sinn, og sagði: „Hvers vegna, Drottinn, á reiði þín að blossa upp gegn þjóð þinni, sem þú leiddir út af Egyptalandi með miklum mætti og styrkri hendi? 12 Hvers vegna eiga Egyptar að geta sagt: Hann hafði illt í huga þegar hann leiddi þá þaðan út til að svipta þá lífi á fjöllum uppi og afmá þá af yfirborði jarðar. Snúðu frá brennandi reiði þinni og hættu við að valda því böli sem þú ætlaðir þjóð þinni. 13 Minnstu þjóna þinna, Abrahams, Ísaks og Ísraels. Þú sórst þeim við sjálfan þig og hést þeim: Ég mun gera niðja ykkar marga sem stjörnur himinsins og allt landið, sem ég hef talað um, mun ég gefa niðjum ykkar og það skal vera ævarandi eign þeirra.“ 14 Þá hætti Drottinn við það sem hann hafði hótað þjóð sinni. 15 Þá sneri Móse sér við, hélt niður af fjallinu og hafði báðar sáttmálstöflurnar í höndum sér. Á töflunum var letur báðum megin, bæði var ritað á framhlið þeirra og bakhlið. 16 Töflurnar voru gerðar af Guði og letrið var letur Guðs, grafið í töflurnar.
17 Þegar Jósúa heyrði háreystina í fólkinu sagði hann við Móse: „Frá búðunum berast heróp,“ 18 en hann svaraði:
Þetta er ekki hróp sigurvegara,
ekki óp sigraðra,
ég heyri aðeins hávær hróp.