Freistingar

1 En Jesús sneri aftur frá Jórdan, fullur af heilögum anda. Andinn leiddi hann og í fjörutíu daga var hann í eyðimörkinni 2 þar sem djöfullinn freistaði hans. Ekki neytti hann neins þá daga og er þeir voru liðnir var hann hungraður.
3 En djöfullinn sagði við hann: „Ef þú ert sonur Guðs þá bjóð þú steini þessum að hann verði að brauði.“
4 Og Jesús svaraði honum: „Ritað er: Eigi lifir maðurinn á einu saman brauði.“
5 Þá fór hann með hann upp og sýndi honum á augabragði öll ríki veraldar. 6 Og djöfullinn sagði við Jesú: „Þér mun ég gefa allt þetta veldi og dýrð þess því að mér er það í hendur fengið og ég get gefið það hverjum sem ég vil. 7 Ef þú fellur fram og tilbiður mig skal það allt verða þitt.“
8 Jesús svaraði honum: „Ritað er:
Drottin, Guð þinn, skalt þú tilbiðja
og þjóna honum einum.“
9Þá fór djöfullinn með hann til Jerúsalem, setti hann á brún musterisins og sagði við hann: „Ef þú ert sonur Guðs þá kasta þér hér ofan 10því að ritað er:
Hann mun fela englum sínum að gæta þín

11 og:
þeir munu bera þig á höndum sér,
að þú steytir ekki fót þinn við steini.“

12 Jesús svaraði honum: „Sagt hefur verið: Þú skalt ekki freista Drottins, Guðs þíns.“
13 Þegar djöfullinn hafði gefist upp við að fella hann vék hann frá honum að sinni.

Í Nasaret

14 En Jesús sneri aftur til Galíleu fylltur krafti andans og fóru fregnir af honum um allt nágrennið. 15 Hann kenndi í samkundum þeirra og lofuðu hann allir.