9Hreinsa mig með ísóp af synd minni,
þvo mig svo að ég verði hvítari en mjöll.
10Lát mig heyra fögnuð og gleði,
lát kætast beinin sem þú hefur sundur marið.
11Snú augliti þínu frá syndum mínum
og afmá allar misgjörðir mínar.
12Skapa í mér hreint hjarta, ó Guð,
og veit mér nýjan, stöðugan anda.
13Varpa mér ekki burt frá augliti þínu
og tak ekki þinn heilaga anda frá mér.
14Veit mér aftur fögnuð þíns hjálpræðis
og styð mig með fúsleiks anda.
15Þá mun ég vísa brotlegum vegu þína
svo að syndarar hverfi aftur til þín.
16Frelsa mig frá blóðskuld, Drottinn, Guð hjálpræðis míns,
að tunga mín fagni yfir réttlæti þínu.
17Drottinn, opna varir mínar
að munnur minn kunngjöri lof þitt.
18Þú hefur ekki þóknun á sláturfórnum
og færi ég þér brennifórn tekur þú ekki við henni.
19Guði þekkar fórnir eru sundurmarinn andi.
Sundurmarið og sundurkramið hjarta
munt þú, ó Guð, eigi fyrirlíta.
20Ger vel við Síon sakir náðar þinnar,
reis múra Jerúsalem.
21Þá munt þú þóknun hafa á réttum fórnum,
á brennifórn og alfórn,
þá verða naut lögð á altari þitt.
