Alþjóðlegt heiti Fimmtu Mósebókar, Deuteronomium, er dregið af grísku og latnesku heiti bókarinnar og merkir „annað lögmál”. Er þá vísað til 5Mós 17.18 þar sem talað er um „afrit á bók af þessum lögum” handa konunginum. Ritinu er skipt upp í ræður sem Móse flytur þjóðinni í Móabslandi þangað sem hún er komin eftir langa óbyggðagöngu og er í þann mund að halda inn í Kanaansland.
Í ritinu rifjar Móse upp þá atburði sem gerst höfðu í lífi þjóðarinnar undanfarin fjörutíu ár. Þá eru boðorðin tíu kynnt og sett fram með nokkuð öðrum hætti en í 2Mós 20.1–20.17. Þau eru eins konar lykill að hugmyndum, byggingu og málfari ritsins. Þannig er fyrsta boðorðið umritað og skýrt hvað eftir annað út frá ólíkum viðhorfum og aðstæðum.
Í boðinu um að allt helgihald Ísraels skuli fara fram á einum helgistað, „staðnum sem Drottinn mun velja” (12.5), er fólgin grundvallarregla og megintrúarhugmynd ritsins.
Fimmta Mósebók er sett fram eins og kennslubók í lögmáli Drottins. Móse er valinn af Drottni til að kenna það og er allt ritið lagt honum í munn nema nokkur vers í 31. og 34. kafla. Þekking á lögmálinu átti að verða til þess að fólkið lærði að virða Guð og boð hans svo að það uppskæri blessun hans.
Jósúa er kynntur sem næsti leiðtogi þjóðarinnar. Eftir að Móse hefur í ljóði lofað trúfesti Guðs deyr hann í Móabslandi austan við Jórdan.
Lykilvers ritsins eru í 6.4–6.6 og geyma þau orð sem Jesús kallaði æðst allra boðorða, þ.e. boðið um að elska Guð og náungann.
Skipting ritsins
1.1–4.49 Fórnir frá Egyptalandi
5.1–26.19 Boðun lögmálsins
5.1–10.22 Boðorðin tíu
11.1–26.19 Lög, reglur og viðvaranir
27.1–28.68 Fyrirmæli um sáttmálshátíð
29.1–30.20 Sáttmálinn endurnýjaður í Móab
31.1–33.29 Síðustu orð Móse
34.1−34.12 Móse deyr