Alþjóðlegt heiti Fyrstu Mósebókar, Genesis, merkir upphaf, sköpun eða tilurð. Í henni er fjallað um sköpun heimsins, uppruna mannkyns og upphaf syndar og þjáningar í heiminum. Sagt er frá frumþjóðum heimsins og hvernig Guð kom til móts við Hebrea. Fyrirheit Guðs til ættfeðra Ísraelsþjóðarinnar eru snar þáttur í bókinni en hún fjallar öðru fremur um afskipti Guðs af mönnum við margvíslegar aðstæður. Segja má að Guð fari með aðalhlutverkið í bókinni allri. Hann leiðir ættfeður hinnar útvöldu þjóðar, hjálpar henni í nauðum og dæmir og refsar þeim sem ranglega breyta. Jafnvel þótt Guð virðist í fljótu bragði ekki koma mikið við sögu í Jósefssögunni (35.–50. kafla) birtist lykilatriði hennar í 50.20 þar sem segir: „Þið ætluðuð að gera mér illt en Guð sneri því til góðs. Hann vildi gera það sem nú er orðið og þannig varðveita líf margra.“
Skipting ritsins
1.1–2.5 Sköpun heims og mannkyns
3.1–3.24 Upphaf syndar og þjáningar
4.1–5.32 Frá Adam til Nóa
6.1–10.32 Nói og flóðið
11.1–11.9 Babelturninn
11.10–11.31 Frá Sem til Abrams
12.1–35.29 Ættfeðurnir: Abraham, Ísak og Jakob
36.1−36.43 Niðjatal Esaú og Edómíta
37.1–45.28 Jósef og bræður hans
46.1–50.26 Ísraelsmenn í Egyptalandi