1Betri er fátækur maður og ráðvandur
en sá sem er flár í orðum og heimskur.
2Kapp er best með forsjá
og sá hrasar sem hraðar sér.
3Flónska mannsins eyðir efnum hans
en hjarta hans kennir Drottni um.
4Auður fjölgar vinum
en fátækum manni bregst vinur.
5Falsvotti verður ekki látið órefsað,
sá sem fer með lygar kemst ekki undan.
6Margir smjaðra fyrir tignarmanninum,
allir eru vinir hins örláta.
7Allir bræður hins snauða fyrirlíta hann,
hve miklu fremur forðast þá vinir hans hann.
8Sá sem öðlast skilning vinnur sér mest gagn,
sá sem ann skynseminni hlýtur hamingju.
9Falsvotti verður ekki látið órefsað
og sá sem fer með lygar tortímist.
10Sællífi hæfir ekki heimskum manni,
hvað þá þræli að drottna yfir höfðingjum.
11Það er viska að vera seinn til reiði
og sæmd að láta rangsleitni ekki á sig fá.
12Reiði konungs er eins og ljónsöskur
en hylli hans sem dögg á grasi.
13Heimskur sonur steypir föður sínum í glötun,
konuþras er sem sífelldur þakleki.
14Hús og auður er arfur frá feðrunum
en hyggin kona er gjöf frá Drottni.
15Letin svæfir þungum svefni
og iðjuleysingjann mun hungra.
16Sá sem hlýðir lögmálinu varðveitir líf sitt
en sá deyr sem ekki hefur gát á vegum sínum.
