Sáðmaðurinn gekk út að sá

1 Sama dag gekk Jesús að heiman og settist við vatnið. 2 Svo mikill mannfjöldi safnaðist að honum að hann varð að stíga í bát og sitja þar. En allt fólkið stóð á ströndinni. 3 Jesús talaði margt til þess í dæmisögum.
Hann sagði: „Sáðmaður gekk út að sá 4 og þá er hann sáði féll sumt hjá götunni og fuglar komu og átu það upp. 5 Sumt féll í grýtta jörð þar sem var lítill jarðvegur og það rann skjótt upp því það hafði ekki djúpa jörð. 6 Þegar sól hækkaði visnaði það og sökum þess að það hafði ekki rótfestu skrælnaði það. 7 Sumt féll meðal þyrna og þyrnarnir uxu og kæfðu það. 8 En sumt féll í góða jörð og bar ávöxt, sumt hundraðfaldan, sumt sextugfaldan og sumt þrítugfaldan.
9 Hver sem eyru hefur hann heyri.“

Hvers vegna í dæmisögum?

10 Þá komu lærisveinarnir til hans og spurðu: „Hvers vegna talar þú til fólksins í dæmisögum?“
11 Hann svaraði: „Ykkur er gefið að þekkja leynda dóma himnaríkis, öðrum er það ekki gefið. 12 Því að þeim sem hefur mun gefið verða og hann mun hafa gnægð en frá þeim sem eigi hefur mun tekið verða jafnvel það sem hann hefur. 13 Þess vegna tala ég til þeirra í dæmisögum að sjáandi sjá þau ekki og heyrandi heyra þau ekki né skilja. 14 Á þeim rætist spádómur Jesaja:
Með eyrum munuð þér heyra og alls ekki skilja
og sjáandi munuð þér horfa og ekkert sjá.
15Því að hjarta lýðs þessa er sljótt orðið
og illa heyra þeir með eyrum sínum
og augunum hafa þeir lokað,
svo að þeir sjái ekki með augunum
né heyri með eyrunum
og skilji með hjartanu og snúi sér
og ég lækni þá.

16 En sæl eru augu ykkar af því að þau sjá og eyru ykkar af því að þau heyra. 17 Sannlega segi ég ykkur: Margir spámenn og réttlátir menn þráðu að sjá það sem þið sjáið en sáu það ekki og heyra það sem þið heyrið en heyrðu það ekki.

Merking dæmisögunnar

18 Heyrið þá hvað dæmisagan um sáðmanninn merkir: 19 Þegar einhver heyrir orðið um ríkið og skilur ekki þá kemur hinn vondi og rænir því sem sáð var í hjarta hans. Það sem sáð var við götuna merkir þetta. 20Það sem sáð var í grýtta jörð merkir þann sem tekur orðinu með fögnuði um leið og hann heyrir það 21 en hefur enga rótfestu. Hann er hvikull og er þrenging verður eða ofsókn vegna orðsins bregst hann þegar. 22Það er sáð var meðal þyrna merkir þann sem heyrir orðið en áhyggjur heimsins og tál auðæfanna kefja orðið svo það ber engan ávöxt. 23 En það er sáð var í góða jörð merkir þann sem heyrir orðið og skilur það. Hann er sá sem ber ávöxt og gefur af sér hundraðfalt, sextugfalt eða þrítugfalt.“