20Áður fyrr talaðir þú í sýn
til þeirra sem treystu þér og sagðir:
„Ég hef sett kórónu á kappa,
upphafið ungan mann [ af lýðnum.
21Ég fann þjón minn Davíð,
smurði hann með minni heilögu olíu.
22 Hönd mín mun styðja hann
og armur minn styrkja hann.
23 Enginn óvinur mun yfirbuga hann
og enginn ofbeldismaður beygja hann,
24 í augsýn hans mun ég brjóta andstæðinga hans á bak aftur,
gera út af við hatursmenn hans.
25 Trúfesti mín og miskunn skulu vera með honum
og vegna nafns míns mun horn hans hátt upp hafið.
26 Ég legg hönd hans á hafið,
hægri hönd hans á fljótin.
27 Hann mun hrópa til mín: Þú ert faðir minn,
Guð minn, og klettur hjálpræðis míns.
28 Ég geri hann að frumburði mínum,
að hinum æðsta meðal konunga jarðar.
29 Ég mun varðveita miskunn mína við hann að eilífu,
sáttmáli minn við hann skal stöðugur standa.
30 Ég mun viðhalda ætt hans um aldur
og hásæti hans meðan himinninn stendur.
31 Hverfi synir hans frá lögmáli mínu,
fylgi þeir ekki reglum mínum,
32 vanhelgi lög mín
og haldi ekki boðorð mín,
33 þá mun ég vitja afbrota þeirra með vendinum
og misgjörða þeirra með plágum
34 en miskunn mína mun ég ekki frá honum taka
og eigi bregða trúfesti minni.
35 Ég mun ekki vanhelga sáttmála minn
og ekki taka það aftur sem mér hefur af vörum liðið.
36 Eið sór ég við heilagleika minn:
Ég mun aldrei bregðast Davíð.
37 Ætt hans skal haldast við um aldur og ævi
og hásæti hans sem sólin frammi fyrir mér,
38 það skal standa að eilífu sem tunglið,
hið trausta vitni ofar skýjum.“ (Sela)