Það er gott að vera meðlimur í félagi sem starfað hefur óslitið í 200 ár! Sérstaklega þar sem starf félagsins snýst um bók bókanna, Biblíuna. Mér er sú bók kær og get tekið undir með sálmaskáldinu sem segir: „Þitt orð er lampi fóta minna og ljós á vegum mínum“ (Sálmur 119,105).
Biblían, eða a.m.k. Nýja testamentið (N.t) er til á flestum íslenzkum heimilum, enda með söluhæstu bókum. Hún er oft keypt í gjafir, t.d. skírnar- og fermingargjafir, en hafnar því miður oft í bókahillum til að safna ryki. Reyndar hafa fulltrúar Gídeonfélagsins í gegnum árin afhent grunnskólabörnum Nýja testamentið. Mér þykir miður að sú hefð hafi verið lögð niður af bogaryfirvöldum í Reykjavík.
Þegar ég dvaldi sem ungur drengur í Vatnaskógi vorum við hvattir til að lesa í N.t. og varð Lúkasarguðspjall fyrir valinu. Ég man þegar ég kom heim úr Skóginum, 10 ára, sagði ég við mömmu mína að þetta hefði verið skemmtilegasta vika sem ég hefði lifað. Ég hvet þig sem lest þessi orð mín að gefa Lúkasi kollega mínum tækifæri á að segja þér frá lífi og starfi Jesú. Síðan er upplagt að lesa aðra bók eftir sama höfund, sem er Postulasagan.
Biblían er samsett úr 66 ritum sem eru ákaflega fjölbreytt. Sagnfræði, spádómsbækur, ljóðasafn, fagurbókmenntir, safn sendibréfa o.s.frv. Nýja testamentið byggist á Gamla testamentinu (G.t.) og finna má spádóma um Messías, Jesú, í flestum ritum G.t..
Sagnfræðingar nota, að mér skilst, einkum tvennt til að meta áreiðanleika heimilda. Í fyrsta lagi hvað elztu handrit sem varðveitzt hafa eru nálægt þeim atburðum sem þau segja frá. Og í öðru lagi hve mörg handritin eru sem hafa varðveitzt. Á þennan mælikvarða eru frásagnir af lífi og starfi Jesú mun áreiðanlegri en annað frá þessum tíma í mannkynssögunni.
Í fyrstu tveimur köflum Mósebókanna er að finna ljóðræna frásögn af sköpuninni. Hvort sem hún gerðist á lengri eða skemmri tíma er það sannfæring mín, að Guð skapaði veröldina. Því meira sem ég kanna mannslíkamann og náttúruna yfirleitt, styrkist trú mín og ég fyllist lotningu. Ég hef löngum undrast hve trú þess fólks er mikil, sem trúir því að veröldin hafi orðið til fyrir tilviljun! Og jafnvel enn stærri er „trú“ þeirra sem álíta að ekkert líf sé að þessu jarðneska lífi loknu. Við getum táknað eilífðina sem eina endalausa línu. Þá er líf okkar eins og örlítill punktur á þeirri línu. Síðan ekkert meir?
Við fögnum nú á jólum því að Guð sendi okkur frelsara til að gefa okkur eilíft líf með sér. Leitum ekki langt yfir skammt. Jesús sagði í Matt.4,4: „Eigi lifir maðurinn á einu saman brauði heldur á hverju því orði sem fram gengur af Guðs munni.“
Að lokum hvet ég fólk að gerast meðlimir í H.Í.B. sem nú fagnar 200 ára afmæli – Árgjaldið er einungis 2000 kr.
Ásmundur Magnússon læknir